Ignacy Stanisław Fiut: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 27: Linia 27:
W 1984 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ podstawie pracy "Heglowska i Heideggerowska koncepcja niebytu i negacji"
W 1984 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ podstawie pracy "Heglowska i Heideggerowska koncepcja niebytu i negacji"


uzyskał doktorat.
W latach 1984-1988 był kierownikiem Zakładu Filozofii Instytutu Nauk Społecznych.


Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ rozprawę doktorską pt. Heglowska i Heideggerowska koncepcja niebytu i negacji (promotor prof. Władysław Stróżewski) i od tegoż roku do 1988 pełnił funkcję kierownika Zakładu Filozofii w INS AGH.
W 1996 roku na podstawie rozprawy "Filozofia ewolucyjna Konrada Zachariasa Lorenza. Studium problemowe i historyczne", obronionej na Wydziale Filozoficznym UJ, uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W 2015 roku otrzymał tytuł profesora.




W latach 1984-1988 był kierownikiem Zakładu Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych.
W 1984 roku na UJ uzyskał stopień doktora.
w 1977 roku. Dr UJ — 1984, dr hab. UJ — 1996, prof. (tytuł) — 1997 — prof. AGH.
Pracę na AGH rozpoczął w 1975 roku. Kierownik Zakładu Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych.


Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego, Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, Światowego Instytutu Fenomenologicznego w USA.
Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego, Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, Światowego Instytutu Fenomenologicznego w USA.
Linia 73: Linia 66:




  W 1989 został zatrudniony w Pracowni Analizy Zawartości Prasy w Ośrodku Badań Prasoznawczych UJ, którą w 1990-98 kierował. W tym czasie wchodził w skład redakcji „Zeszytów Prasoznawczych” i czasopisma filozoficznego „Nowa Krytyka”. W 1989 był współzałożycielem, a następnie członkiem Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, w którego pracach naukowo-badawczych aktywnie uczestniczył; za tę działalność był wielokrotnie nagradzany. Od 1989 współpracował z prasą lokalną, umieszczając na jej łamach recenzje i wiersze, m. in. w „Gazecie Nowosądeckiej”, „Kurierze Starosądeckim”, „Znad Popradu”, „Almanachu Sądeckim”, „Almanachu Limanowskim”. W 1990 został członkiem Krakowskiego Klubu Artystyczno-Literackiego, przekształconego w 2000 w Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie; był redaktorem i autorem posłowi do tomików poetyckich wydawanych przez Klub, a potem Stowarzyszenie. Uczestniczył w wielu imprezach literackich, m.in. w „Pożegnaniu Lata Poetów” (od 1990), „Krakowskiej Nocy Poetów” (od 1993), „Listopadzie Poetyckim” (2006, 2009), „Międzynarodowej Galicyjskiej Jesieni Literackiej” (od 2009). W 1991 został członkiem ZLP; okresowo pełnił funkcję przewodniczącego Sądu Koleżeńskiego i Komisji Rewizyjnej przy Zarządzie Głównym Związku, a w 1993-98 jako członek Zarządu Oddziału Krakowskiego ZLP opiekował się Kołem Młodych. W 1994-98 był twórcą i redaktorem gazety literackiej „Magdalenka Literacka” wychodzącej w Śródmiejskim Ośrodku Kultury w Krakowie; umieszczał tam również swoje teksty (także pod pseudonimem: Igor Mostowicz); nadto publikował m. in. w „Zeszytach Prasoznawczych” (1995-2015, z przerwami; pod pseud.: Igor Mostowicz), „Metaforze” (1996, 2000-01), „Końcu Wieku” (1996-2003) (też pod pseud.: Igor Mostowicz), i w „Okolicach Poetów” (2012). W 1994 przebywał na trzymiesięcznym stypendium Rządu Republiki Austrii w Instytucie Konrada Lorenza w Altenbergu. W tymże roku uzyskał habilitację na UJ na podstawie rozprawy pt. Filozofia ewolucyjna Konrada Zachariasa Lorenza. Studium problemowe i historyczne. W 1997 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.W 1999 został ponownie kierownikiem Zakładu Filozofii od 2001 w nowopowstałym Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych AGH (w miejsce dawnego INS AGH), od 2009 po zmianie nazwy, Katedry Kulturoznawstwa i Filozofii na Wydziale Humanistycznym AGH, a następnie kierownikiem Pracowni Filozofii i Komunikologii w tejże Katedrze. W 2000 wszedł w skład redakcji kwartalnika „Forum Myśli Wolnej. Krakowski Magazyn Racjonalistów”; w 2005 objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego tego pisma. W 2007 został członkiem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. W 2008 wszedł do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Gazeta Kulturalna”, a w 2009 kwartalnika „Hybrydy. Pismo Artystyczno-Literackie Stowarzyszenia Twórczego POLART”. W tym okresie drukował teksty m.in. w piśmie krakowskiego oddziału ZLP „Literat Krakowski” (2012-2015). W 2014 otrzymał tytuł naukowy profesora. Odbył podróże, m. in. do Paryża (1979, 1996, 2013), Moskwy (1986, 1993) i Wiednia (1994, 2010), gdzie przebywał na półrocznych stypendiach naukowych oraz do Londynu (2004) i Rzymu (2009). Wyróżniony, m.in. Srebrną Odznaką Zrzeszenia Studentów Polskich (1970), Srebrną Odznaką Ludowych Zespołów Sportowych (1972), Złotym Medalem Zasługi dla Województwa Nowosądeckiego (1986).
  W 1989 został zatrudniony w Pracowni Analizy Zawartości Prasy w Ośrodku Badań Prasoznawczych UJ, którą w 1990-98 kierował.  
 
 
 
W tym czasie wchodził w skład redakcji „Zeszytów Prasoznawczych” i czasopisma filozoficznego „Nowa Krytyka”. W 1989 był współzałożycielem, a następnie członkiem Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, w którego pracach naukowo-badawczych aktywnie uczestniczył; za tę działalność był wielokrotnie nagradzany. Od 1989 współpracował z prasą lokalną, umieszczając na jej łamach recenzje i wiersze, m. in. w „Gazecie Nowosądeckiej”, „Kurierze Starosądeckim”, „Znad Popradu”, „Almanachu Sądeckim”, „Almanachu Limanowskim”. W 1990 został członkiem Krakowskiego Klubu Artystyczno-Literackiego, przekształconego w 2000 w Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie; był redaktorem i autorem posłowi do tomików poetyckich wydawanych przez Klub, a potem Stowarzyszenie. Uczestniczył w wielu imprezach literackich, m.in. w „Pożegnaniu Lata Poetów” (od 1990), „Krakowskiej Nocy Poetów” (od 1993), „Listopadzie Poetyckim” (2006, 2009), „Międzynarodowej Galicyjskiej Jesieni Literackiej” (od 2009). W 1991 został członkiem ZLP; okresowo pełnił funkcję przewodniczącego Sądu Koleżeńskiego i Komisji Rewizyjnej przy Zarządzie Głównym Związku, a w 1993-98 jako członek Zarządu Oddziału Krakowskiego ZLP opiekował się Kołem Młodych. W 1994-98 był twórcą i redaktorem gazety literackiej „Magdalenka Literacka” wychodzącej w Śródmiejskim Ośrodku Kultury w Krakowie; umieszczał tam również swoje teksty (także pod pseudonimem: Igor Mostowicz); nadto publikował m. in. w „Zeszytach Prasoznawczych” (1995-2015, z przerwami; pod pseud.: Igor Mostowicz), „Metaforze” (1996, 2000-01), „Końcu Wieku” (1996-2003) (też pod pseud.: Igor Mostowicz), i w „Okolicach Poetów” (2012). W 1994 przebywał na trzymiesięcznym stypendium Rządu Republiki Austrii w Instytucie Konrada Lorenza w Altenbergu. W tymże roku uzyskał habilitację na UJ na podstawie rozprawy pt. Filozofia ewolucyjna Konrada Zachariasa Lorenza. Studium problemowe i historyczne. W 1997 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.W 1999 został ponownie kierownikiem Zakładu Filozofii od 2001 w nowopowstałym Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych AGH (w miejsce dawnego INS AGH), od 2009 po zmianie nazwy, Katedry Kulturoznawstwa i Filozofii na Wydziale Humanistycznym AGH, a następnie kierownikiem Pracowni Filozofii i Komunikologii w tejże Katedrze. W 2000 wszedł w skład redakcji kwartalnika „Forum Myśli Wolnej. Krakowski Magazyn Racjonalistów”; w 2005 objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego tego pisma. W 2007 został członkiem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. W 2008 wszedł do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Gazeta Kulturalna”, a w 2009 kwartalnika „Hybrydy. Pismo Artystyczno-Literackie Stowarzyszenia Twórczego POLART”. W tym okresie drukował teksty m.in. w piśmie krakowskiego oddziału ZLP „Literat Krakowski” (2012-2015). W 2014 otrzymał tytuł naukowy profesora. Odbył podróże, m. in. do Paryża (1979, 1996, 2013), Moskwy (1986, 1993) i Wiednia (1994, 2010), gdzie przebywał na półrocznych stypendiach naukowych oraz do Londynu (2004) i Rzymu (2009). Wyróżniony, m.in. Srebrną Odznaką Zrzeszenia Studentów Polskich (1970), Srebrną Odznaką Ludowych Zespołów Sportowych (1972), Złotym Medalem Zasługi dla Województwa Nowosądeckiego (1986).


Ma dwoje dzieci Joannę Paulinę (ur. 1974; po mężu Bierówka) i Michała Władysława (ur. 1997). Mieszka w Krakowie.
Ma dwoje dzieci Joannę Paulinę (ur. 1974; po mężu Bierówka) i Michała Władysława (ur. 1997). Mieszka w Krakowie.

Wersja z 11:04, 19 paź 2021

Ignacy Stanisław Fiut
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Fiut
Imię / imiona Ignacy
Tytuły / stanowiska Dr hab., prof. AGH
Data urodzenia 1949
Miejsce urodzenia Nowy Sącz


Dyscyplina/specjalności filozofia, medioznawstwo, ekofilozofia
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Filozofii
Wydział Wydział Nauk Społecznych Stosowanych



Dr hab., prof. AGH Ignacy Stanisław Fiut (1949–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: filozofia, medioznawstwo, ekofilozofia, nauki o kulturze i religii,

Nota biograficzna

Urodził się 12 listopada 1949 roku w Nowym Sączu.

W latach 1963-1967 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. M. Curie-Skłodowskiej w Starym Sączu.

W 1972 roku ukończył studia biologiczne na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równocześnie w 1971 roku rozpoczął studia filozoficzne na Wydziale Filozoficznym UJ, które ukończył w 1977 roku.

W 1975 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Filozofii Marksistowskiej Instytutu Nauk Społecznych AGH.

W 1984 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ podstawie pracy "Heglowska i Heideggerowska koncepcja niebytu i negacji"

W latach 1984-1988 był kierownikiem Zakładu Filozofii Instytutu Nauk Społecznych.

W 1996 roku na podstawie rozprawy "Filozofia ewolucyjna Konrada Zachariasa Lorenza. Studium problemowe i historyczne", obronionej na Wydziale Filozoficznym UJ, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2015 roku otrzymał tytuł profesora.


Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego, Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, Światowego Instytutu Fenomenologicznego w USA.

Autor około 450 publikacji, w tym 12 książek.

Źródło:

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 86
poeta, krytyk literatury, prasoznawca, profesor filozofii w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie od roku 1997. Ukończył studia z biologii w 1972 i filozofii w 1972 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1984 uzyskał stopień doktora na UJ, a w 1996 habilitację.
Członek Stowarzyszenia Twórczego POLART oraz członek Redakcji i Rady Naukowej czasopisma artystyczno-literackiego Hybryda. 


Profesor filozofii w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie od roku 1997. Poeta, krytyk literacki, nauczyciel akademicki. Członek Związku Literatów Polskich od 1990 roku. Jest członkiem redakcji czasopism: „Nowa Krytyka. Czasopismo filozoficzne”, „Forum Myśli Wolnej. Krakowski Magazyn Racjonalistów”, „Hybryda” i „Gazety Kulturalnej”. Jest również członkiem Stowarzyszenia Twórczego Literacko-Artystycznego, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. W latach 1990-1998 był członkiem redakcji „Zeszytów Prasoznawczych”.


W 1978 został członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego.

///////////////////////




Już w czasie studiów zainteresował się ruchem poetyckim; sympatyzował z grupami poetyckimi studentów polonistyki UJ Tylicz i Wprost; w 1970 otrzymał III nagrodę w konkursie jednego wiersza, zorganizowanym przez Klub Nowy Żaczek w Krakowie. Debiutował wierszem inc. „na chodniku obok Luwru…” (fragment większej całości), opublikowanym w 1981 na łamach „Magazynu Kulturalnego” (nr 3); w piśmie tym drukował także w latach następnych. Nadto wiersze ogłaszał m.in. w „Miesięczniku Literackim” (1983-86, 1989) i „Piśmie Literacko-Artystycznym” (1989).



W 1989 został zatrudniony w Pracowni Analizy Zawartości Prasy w Ośrodku Badań Prasoznawczych UJ, którą w 1990-98 kierował. 


W tym czasie wchodził w skład redakcji „Zeszytów Prasoznawczych” i czasopisma filozoficznego „Nowa Krytyka”. W 1989 był współzałożycielem, a następnie członkiem Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, w którego pracach naukowo-badawczych aktywnie uczestniczył; za tę działalność był wielokrotnie nagradzany. Od 1989 współpracował z prasą lokalną, umieszczając na jej łamach recenzje i wiersze, m. in. w „Gazecie Nowosądeckiej”, „Kurierze Starosądeckim”, „Znad Popradu”, „Almanachu Sądeckim”, „Almanachu Limanowskim”. W 1990 został członkiem Krakowskiego Klubu Artystyczno-Literackiego, przekształconego w 2000 w Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie; był redaktorem i autorem posłowi do tomików poetyckich wydawanych przez Klub, a potem Stowarzyszenie. Uczestniczył w wielu imprezach literackich, m.in. w „Pożegnaniu Lata Poetów” (od 1990), „Krakowskiej Nocy Poetów” (od 1993), „Listopadzie Poetyckim” (2006, 2009), „Międzynarodowej Galicyjskiej Jesieni Literackiej” (od 2009). W 1991 został członkiem ZLP; okresowo pełnił funkcję przewodniczącego Sądu Koleżeńskiego i Komisji Rewizyjnej przy Zarządzie Głównym Związku, a w 1993-98 jako członek Zarządu Oddziału Krakowskiego ZLP opiekował się Kołem Młodych. W 1994-98 był twórcą i redaktorem gazety literackiej „Magdalenka Literacka” wychodzącej w Śródmiejskim Ośrodku Kultury w Krakowie; umieszczał tam również swoje teksty (także pod pseudonimem: Igor Mostowicz); nadto publikował m. in. w „Zeszytach Prasoznawczych” (1995-2015, z przerwami; pod pseud.: Igor Mostowicz), „Metaforze” (1996, 2000-01), „Końcu Wieku” (1996-2003) (też pod pseud.: Igor Mostowicz), i w „Okolicach Poetów” (2012). W 1994 przebywał na trzymiesięcznym stypendium Rządu Republiki Austrii w Instytucie Konrada Lorenza w Altenbergu. W tymże roku uzyskał habilitację na UJ na podstawie rozprawy pt. Filozofia ewolucyjna Konrada Zachariasa Lorenza. Studium problemowe i historyczne. W 1997 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.W 1999 został ponownie kierownikiem Zakładu Filozofii od 2001 w nowopowstałym Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych AGH (w miejsce dawnego INS AGH), od 2009 po zmianie nazwy, Katedry Kulturoznawstwa i Filozofii na Wydziale Humanistycznym AGH, a następnie kierownikiem Pracowni Filozofii i Komunikologii w tejże Katedrze. W 2000 wszedł w skład redakcji kwartalnika „Forum Myśli Wolnej. Krakowski Magazyn Racjonalistów”; w 2005 objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego tego pisma. W 2007 został członkiem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. W 2008 wszedł do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Gazeta Kulturalna”, a w 2009 kwartalnika „Hybrydy. Pismo Artystyczno-Literackie Stowarzyszenia Twórczego POLART”. W tym okresie drukował teksty m.in. w piśmie krakowskiego oddziału ZLP „Literat Krakowski” (2012-2015). W 2014 otrzymał tytuł naukowy profesora. Odbył podróże, m. in. do Paryża (1979, 1996, 2013), Moskwy (1986, 1993) i Wiednia (1994, 2010), gdzie przebywał na półrocznych stypendiach naukowych oraz do Londynu (2004) i Rzymu (2009). Wyróżniony, m.in. Srebrną Odznaką Zrzeszenia Studentów Polskich (1970), Srebrną Odznaką Ludowych Zespołów Sportowych (1972), Złotym Medalem Zasługi dla Województwa Nowosądeckiego (1986).

Ma dwoje dzieci Joannę Paulinę (ur. 1974; po mężu Bierówka) i Michała Władysława (ur. 1997). Mieszka w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1978?79]. Kraków 1979, s. 134
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 86

Artykuły

Inne


stan na dzień 19.10.2021