Grzegorz Róg: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Grzegorz Róg
|image_size=10678
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Grzegorz Róg''' (1939–)'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. zw. dr hab. '''Grzegorz Róg''' (1939–)'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Linia 19: Linia 17:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 4 stycznia 1939 roku w Krakowie.


Urodził się 4 stycznia 1939 roku w Krakowie.  
W 1956 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. B. Nowodworskiego.


W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.  
W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.  
Linia 27: Linia 26:


W 1965 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Chemii Nieorganicznej [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.
W 1965 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Chemii Nieorganicznej [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.
W 1970 roku na podstawie pracy "Zastosowanie ogniw stałych do badań nad własnościami termodynamicznymi roztworów stałych wybranych tlenków w tlenku niklu" uzyskał stopień doktora.
W 1976 roku na podstawie rozprawy "Badania własności termodynamicznych wybranych układów tlenkowych za pomocą ogniw stałych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1990 roku otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych.




Doktor nauk chemicznych AGH w Krakowie 1970, doktor habilitowany 1976, profesor 1990.


Przebieg pracy zawodowej: UJ: asystent Katedry Krystalochemii i Krystalofizyki 1961–1963; AGH: starszy asystent na Wydziale Ceramicznym 1965–1970, adiunkt 1970–1977, docent na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1977–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1994, profesor zwyczajny 1994.
Przebieg pracy zawodowej: UJ: asystent Katedry Krystalochemii i Krystalofizyki 1961–1963; AGH: starszy asystent na Wydziale Ceramicznym 1965–1970, adiunkt 1970–1977, docent na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1977–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1994, profesor zwyczajny 1994.




W 1990 roku otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych.
 





Wersja z 13:40, 15 gru 2021

Grzegorz Róg
Grzegorz Rog.jpg
Nazwisko Róg
Imię / imiona Grzegorz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 4 stycznia 1939
Miejsce urodzenia Kraków


Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1984–1990
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19841987
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19871990

Prof. zw. dr hab. Grzegorz Róg (1939–)biogram będzie uzupełniony


Dyscyplina/specjalności: chemia (fizykochemia ciała stałego)

Nota biograficzna

Urodził się 4 stycznia 1939 roku w Krakowie.

W 1956 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. B. Nowodworskiego.

W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1961 roku rozpoczął pracę w Katedrze Krystalochemii i Krystalofizyki Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ.

W 1965 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Chemii Nieorganicznej Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1970 roku na podstawie pracy "Zastosowanie ogniw stałych do badań nad własnościami termodynamicznymi roztworów stałych wybranych tlenków w tlenku niklu" uzyskał stopień doktora.

W 1976 roku na podstawie rozprawy "Badania własności termodynamicznych wybranych układów tlenkowych za pomocą ogniw stałych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1990 roku otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych.



Przebieg pracy zawodowej: UJ: asystent Katedry Krystalochemii i Krystalofizyki 1961–1963; AGH: starszy asystent na Wydziale Ceramicznym 1965–1970, adiunkt 1970–1977, docent na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1977–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1994, profesor zwyczajny 1994.




Staże: stypendium DAAD w Technische Univ. Clausthal, Inst. für theoretische Huettenkunde und angewandte physikalische Chemie, Clausthal-Zallerfeld, Niemcy 1972–1973; Technische Univ. Hannover, Inst. für physikalische Chemie, Hannover, Niemcy 1978; Technische Univ. Clausthal, Inst. für Allgemaine Metallurgie, 1985, visiting prof. 1991.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego 1969– (wiceprzewodniczący Sekcji Chemii Ciała Stałego 1984–1990), International Society of Solid State Ionics (czł. zał. 1987–), Komisji Ceramicznej PAN 1977– (wiceprzewodniczący 1984–1990), sekretarz naukowy 1977–1979).

Badania: elektrochemia i termodynamika ciała stałego, w szczególności ogniwa galwaniczne z elektrolitem stałym: otrzymywanie i własności przewodników jonowych stosowanych jako elektrolity do budowy odpowiednich ogniw elektrochemicznych (otrzymanie m.in.: grupy przewodników z rodziny Beta-AL2O3 przewodzących kationy Ca, Fe(II), Co(II), Ni(II), Mn(II), Hg(II), Zn); wykorzystanie ogniw galwanicznych z elektrolitem stałym do określania własności termodynamicznych układów tlenkowych w wysokich temperaturach (zbadano układy krzemianowe MgO-SiO2, CaO-SiO2, SrO-SiO2, BaO-SiO2, FeO-SiO2, CoO-SiO2, ZnO-SiO2, NiO-SiO2, MnO-SiO2 i glinianowe Na2O-Al2O3, CaO-Al2O3; wiele wyznaczonych danych termodynamicznych umieszczono w tablicach np. Harvard College Observatory Thermochemical Tables 1981; otrzymane przewodniki jonów wapnia i sodu zostały wykorzystane do budowy sond elektrochemiczncyh i analizatorów gazowych.

Jest autorem i współautorem ponad 120 artykułów i komunikatów naukowych, patentu, kilku skryptów, 1 tłumaczenia podręcznika. Promotor prac doktorskich.




Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/rog-grzegorz-02408

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 121, [foto]
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczo-Hutniczej … 1965/66]. Kraków 1967, s. 119
   Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 340, [foto]

Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. S. 119–120, portr.
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 693


Artykuły

Inne


stan na dzień 15.12.2021