Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
Organizator wielu konferencji i szkół międzynarodowych. | Organizator wielu konferencji i szkół międzynarodowych. | ||
od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. | |||
Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry). | Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry). | ||
Autor ponad 260 publikacji. | Autor ponad 260 publikacji. | ||
Linia 51: | Linia 50: | ||
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society. | Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society. | ||
///////////////////////////////// | ///////////////////////////////// | ||
Linia 57: | Linia 57: | ||
W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. | W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. | ||
Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje, m.in. był wice przewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa. | Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje, m.in. był wice przewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa. | ||
Był członkiem prestiżowego naukowego stowarzyszenia międzynarodowego National Association of Corrosion Engineers (NACE), członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej. | Był członkiem prestiżowego naukowego stowarzyszenia międzynarodowego National Association of Corrosion Engineers (NACE), członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", | [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH | ||
wielokrotnie Nagrody Rektora AGH | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== |
Wersja z 18:12, 21 gru 2021
Kazimierz Przybylski | |
---|---|
Nazwisko | Przybylski |
Imię / imiona | Kazimierz |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 29 stycznia 1945 |
Miejsce urodzenia | Łuków |
Data śmierci | 10 grudnia 2021 |
Dyscyplina/specjalności | kinetyka |
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
Odznaczenia i nagrody | Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej |
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne
Nota biograficzna
Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
W 1964 roku ukończył Technikum Ceramiczne w Szczawnie-Zdroju.
W 1970 roku ukończył Wydział Ceramiczny AGH o specjalności chemik-ceramik.
W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Chemii Fizycznej Instytutu Chemii Ciała Stałego Wydziału Ceramicznego AGH.
W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.
W 1989 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.
Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki WIMiC-kfmp, Katedra Fizykochemii i Modelowania Procesów
Organizator wielu konferencji i szkół międzynarodowych.
od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH.
Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).
Autor ponad 260 publikacji.
Promotor 8 prac doktorskich.
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
/////////////////////////////////
specjalista w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.
W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki.
Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje, m.in. był wice przewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.
Był członkiem prestiżowego naukowego stowarzyszenia międzynarodowego National Association of Corrosion Engineers (NACE), członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej.
Odznaczenia i nagrody
Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-02289
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 226
- Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
- [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]
Artykuły
Inne
- Odszedł prof. Kazimierz Przybylski [online] [przeglądany 20.12.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/odszedl-prof-kazimierz-przybylski/
stan na dzień 21.12.2021