Maria Ihnatowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J. F. Janik. Kraków [1999?], s. 5, [foto] | * 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J. F. Janik. Kraków [1999?], s. 5, [foto] | ||
* Informator Nauki Polskiej 1992/93. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1992, s. 198 | * Informator Nauki Polskiej 1992/93. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1992, s. 198 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 124 | |||
{{DEFAULTSORT:Ihnatowicz, Maria }} | {{DEFAULTSORT:Ihnatowicz, Maria }} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 11:33, 17 sty 2022
| Maria Ihnatowicz | |
|---|---|
| Nazwisko | Ihnatowicz |
| Imię / imiona | Maria |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż., prof. nadzw. |
| Data urodzenia | 27 kwietnia 1921 |
| Miejsce urodzenia | Sokal |
| Data śmierci | 28 stycznia 1995 |
| Dyscyplina/specjalności | chemia, chemia i technologia chemiczna węgla |
| Wydział | Wydział Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
|
Dr hab. inż., prof. nadzw. Maria Ihnatowicz (1921–1995)
Dyscyplina/specjalności: chemia, chemia i technologia chemiczna węgla
Nota biograficzna
Urodziła się 27 kwietnia 1921 roku w Sokalu. Zmarła 28 stycznia 1995 roku.
Po ukończeniu studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej w 1946 roku uzyskała dyplom inżyniera chemika na Politechnice Gliwickiej. W tym samym roku została zatrudniona jako asystent, a potem adiunkt w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu. W tym okresie prowadziła pod kierunkiem prof. B. Rogi prace naukowe w zakresie chemii węgla i węglopochodnych. W 1955 roku podjęła pracę w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach.
W roku 1962 uzyskała stopień naukowy doktora nauk technicznych.
W 1971 roku otrzymała stopień doktora habilitowanego na Wydziale Chemii Politechniki Wrocławskiej.
W 1985 roku uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego.
Profesor Maria Ihnatowicz zajmowała się problematyką katalitycznych procesów uwodornienia węgla i ekstraktów węglowych oraz wykorzystaniem ciężkich frakcji hydrogenizatów węglowych do produkcji węgli uszlachetnionych.
Od roku 1970 do 1990 roku pracowała w Instytucie Karbochemicznym, a następnie Ośrodku Przetwórstwa Węgla GIG w Tychach, jako kierownik Zakładu, a następnie zastępca dyrektora d/s Naukowo-Badawczych.
W latach 1977–1991 była zatrudniona jako nauczyciel akademicki Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów AGH, gdzie prowadziła wykłady z technologii upłynniania węgla.
Źródła do biogramu
Książki
- 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J. F. Janik. Kraków [1999?], s. 5, [foto]
- Informator Nauki Polskiej 1992/93. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1992, s. 198
- [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 124