Tadeusz Jan Sawik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Tadeusz Jan Sawik
| name = Tadeusz Jan Sawik
| image = Tadeusz_Sawik.jpg
| family-name = Sawik
| family-name = Sawik
| given-name = Tadeusz
| given-name = Tadeusz

Wersja z 16:32, 20 sty 2014

Tadeusz Jan Sawik
Tadeusz Sawik.jpg
Nazwisko Sawik
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1947


Dyscyplina/specjalności automatyka i robotyka, informatyka (elastyczne systemy produkcyjne, badania operacyjne)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału w latach 1994–1996



Odznaczenia i nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1981, Ministra Edukacji Narodowej 1993, 1997, 2000, Komitetu Organizacji i Zarządzania PAN 1993, liczne Rektora AGH.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Zarządzania19921995

Prof. dr hab. inż. Tadeusz Jan Sawik (1947–)

Specjalność: automatyka i robotyka, informatyka (elastyczne systemy produkcyjne, badania operacyjne)

Urodził się 3 czerwca 1947 roku we Wrocławiu. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 1971. Doktor 1976, doktor habilitowany 1981, profesor 1993.

Przebieg pracy zawodowej: AGH: asystent 1971–1974, starszy asystent 1974–1976, adiunkt 1976–1981, docent 1982–1991, profesor nadzwyczajny 1992–1999, profesor zwyczajny 2000–, kierownik Katedry Zintegrowanych Systemów Produkcyjnych 1992–, prodziekan Wydziału Zarządzania ds. Nauki 1994–1996; Politechnika Krakowska: docent 1984–1986. Pobyty za granicą: visisting professor — Uniwersytet w Genewie 1991, 1995, Uniwersytet w Tokio 1992, Uniwersytet w Mannheim 1993, Chalmers Institute of Technology, Gothenburg, Szwecja 1996, Uniwersytet w Pireusie, Grecja 1998, Univeristy of the Ryukyus, Okinawa, Japonia 1999, Uniwersytet w Kagoshimie, Japonia 1999.

Członek Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, Zespołu Badań Operacyjnych w Automatyce 1993–1995, Zespołu Inżynieriii Wiedzy i Badań Operacyjnych 1996–1998, INFORMS (USA).

Badania: modele w przestrzeni stanów i algorytmy optymalizacji i sterowania dyskretnych procesów produkcyjnych; hierachiczne struktury decyzyjne w planowaniu produkcji; modele i algorytmy planowania i sterowania produkcji w elastycznych systemach wytwarzania, planowanie produkcji i harmonogramowanie w systemach komputerowo zintegrowanych; modele i algorytmy programowania dyskretnego do szeregownia zadań w liniach montażu powierzchniowego układów elektronicznych; modele badań operacyjnych w zarządzaniu odnową środowiska.

Autor około 100 artykułów, kilku skryptów i monografii.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 51–52, portr.
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 886