Tadeusz Jan Marian Karwan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 10: Linia 10:
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych

Aktualna wersja na dzień 11:02, 7 cze 2022

Tadeusz Jan Marian Karwan
Tadeusz Karwan.jpg
Nazwisko Karwan
Imię / imiona Tadeusz Jan Marian
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 19 sierpnia 1925
Miejsce urodzenia Baranowice Śląskie


Dyscyplina/specjalności metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych, utlenianie siarczków metali, redukcja tlenków metali, procesy żużlotwórcze, ogniowa i elektrolityczna rafinacja metali, wprowadzenie do badań mikrofotografii barwnej
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1972-1974)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19721974

Prof. dr hab. inż. Tadeusz Jan Marian Karwan (1925-)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych, utlenianie siarczków metali, redukcja tlenków metali, procesy żużlotwórcze, ogniowa i elektrolityczna rafinacja metali, wprowadzenie do badań mikrofotografii barwnej

Nota biograficzna

Urodził się 19 sierpnia 1925 roku w Baranowicach Śląskich.

W 1951 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH.

W 1953 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali Nieżelaznych Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1963 roku na podstawie pracy "Mechanizm i kinetyka wydzielania miedzi w procesie utleniania Cu2S", napisanej pod kierunkiem profesora Emiliana Iwanciwa, uzyskał stopień doktora.

W 1974 roku na podstawie rozprawy " Analiza przebiegu utleniania CU2S w fazie stałej w świetle badań termograwimetrycznych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1978 roku został profesorem nadzwyczajnym. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1972-1974 był prodziekanem Wydziału Metali Nieżelaznych. W latach 1974-1991 był dyrektorem Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych WMN.

W latach 1991-1995 kierownik Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych.

Od 1977 roku był ekspertem ONZ ds. metalurgii metali nieżelaznych.

Autor około 120 publikacji, 60 prac badawczych i 7 patentów.

Promotor 4 prac doktorskich.

Członek Komitetu Metalurgicznego PAN, Komisji Matalurgiczno-Odlewniczej PAN, Senatu AGH, Naczelnej Organizacji Technicznej, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, German Society for Mining, Metalurgy, Materials and Environ, Tech., Instytutu Metali i Inżynierii Materiałowej PAN, Towarzystwa Przyjaciół Górnictwa, Hutnictwa i Przemysłu Staropolskiego w Kielcach. Współpracował ze Stowarzyszeniem Wychowanków AGH przy różnych okazjach na rzecz wychowanków i uczelni, a w kadencji 1977–1983 pełnił funkcję członka Zarządu Głównego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagroda Honorowa im. St. Staszica "Za Rozwój Nauki i Techniki Hutniczej", Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Wychowanków AGH, Honorowa Odznaka ZSP, Honorowa Odznaka NOT, "Zasłużony dla Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi", Złota Odznaka "Budowniczego Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego" wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
  • Profesor Tadeusz Karwan. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 136-138, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 103
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 142, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 283, [foto]

Inne

stan na dzień 7.06.2022