Roman Kazimierz Pampuch: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = samorozwijająca się synteza wysokotemperaturowa, materiały ceramiczne, właściwości biomateriałów | | fields = samorozwijająca się synteza wysokotemperaturowa, materiały ceramiczne, właściwości biomateriałów | ||
| function = Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w latach 1969–1972 | | function = Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w latach 1969–1972 | ||
| faculty = | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = |
Wersja z 15:22, 22 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. dr hab. Roman Pampuch (1927-)
Specjalność: samorozwijająca się synteza wysokotemperaturowa, materiały ceramiczne, właściwości biomateriałów
Urodził się 4 marca 1927 roku w Bydgoszczy. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Śląskiej w latach 1945–1948. Tytuł doktora nauk technicznych uzyskał na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej w 1954 r., habilitował się na Wydziale Metalurgii AGH w 1963 r., tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1976 r.
W . 1969–1973 był dyrektorem Instytutu Ceramiki Specjalnej i Ogniotrwałej AGH. Twórca Katedry Ceramiki Specjalnej oraz szkoły „nauki o materiałach” na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH rozpropagowanej jego podręcznikami i wykładami w Europie, Japonii i USA.
Wykładowca Uniwersytetu Katolickiego w Leuven, uniwersytetów w Madrycie, Carl-Marx-Stadt, Limoges, Clausthal.
Redaktor czasopism fachowych. Członek PAN, PAU i innych towarzystw naukowych.
Źródło:
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 531–532
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 44–45. s. 43
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999 nr 73. s. 29–30