Jan Konrad Eligard Krauze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = maszynoznawstwo
| fields = maszynoznawstwo
| function = Rektor Akademii Górniczej w latach 1924–1926
| function = Rektor Akademii Górniczej w latach 1924–1926
| faculty = Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 15:21, 22 sty 2014

Jan Konrad Eligard Krauze
Jan Krauze.jpg
Nazwisko Krauze
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 1882
Data śmierci 1969
Dyscyplina/specjalności maszynoznawstwo
Pełnione funkcje Rektor Akademii Górniczej w latach 1924–1926
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki



FunkcjeGdzieoddo
ProrektorAG19231924
RektorAG19241926
ProrektorAG19261927
DziekanWydział Górniczy19271930
DziekanWydział Elektromechaniczny19461950

Prof. dr inż. Jan Konrad Eligard Krauze (1882–1969)

Specjalność: maszynoznawstwo

Urodził się w 1882 roku w Rakowiczach woj. wileńskie, zmarł w 1969 roku w Krakowie. Posiadał tytuł barona. Studiował na wydz. fizyko-matematycznym Uniw. Św. Włodzimierza w Kijowie i na wydz. mechanicznym Politechniki Kijowskiej oraz Politechniki Lwowskiej, uzyskując dyplom w 1907 r. Tutaj został docentem, prowadził wykłady z budowy maszyn rolniczych do 1916 r. Jednocześnie pełnił obowiązki asystenta przy Katedrze Maszynoznawstwa, a od 1912 r. obowiązki konstruktora przy Katedrze Elementów Maszyn, wykładał również „Encyklopedię Maszyn” dla Wydz. Inżynierii, Architektury i Chemii. W tym czasie opublikował także w jęz. francuskim kilka rozpraw o maszynach rolniczych. W 1920 r. otrzymał nominację na prof. Maszynoznawstwa Ogólnego w AG w Krakowie. W latach 1923/24 oraz 1926/27 został wybrany prorektorem, zaś w latach 1924/26 Rektorem Akademii, w latach 1927/30 był Dziekanem Wydz. Górniczego. Zreorganizował studia i po raz pierwszy w Polsce wprowadził rygory. Student, który dopuścił się przekroczenia regulaminu studiów, musiał złożyć prośbę o zezwolenie na dalsze studia. Widział konieczność kształcenia mechaników w Polsce, dopiero od 1946 r. udało mu się mieć udział w realizacji kształcenia elektromechanicznego dla potrzeb polskiego przemysłu górniczego i hutniczego.

Wybitny organizator i przyjaciel młodzieży. Członek Honorowy Stowarzyszenia Studentów AG — SSAG. Po deportowaniu profesorów do KZ Sachsenchausen za wstawiennictwo został zesłany do obozu koncentracyjnego w Wiśniczu Nowym.

Wydał litografowane wykłady „Elementów maszyn” i „Technologii mechanicznej metali i drzewa”, opublikował również wiele artykułów o organizacji szkolnictwa akademickiego i organizacji państwa.

Źródło:

  • BIP 1996 nr 25. s. 18
  • BIP 1994 nr 5. s. 6, 8
  • Album inżynierów i techników w Polsce. s. 41