Mikołaj Dubowicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna
| fields = metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna
| function = Dziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1958–62
| function = Dziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1958–62
| faculty = Wydział Odlewnictwa
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 15:21, 22 sty 2014

Mikołaj Dubowicki
Mikolaj Dubowicki.jpg
Nazwisko Dubowicki
Imię / imiona Mikołaj
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 1903
Data śmierci 1985
Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1958–62
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, liczne nagrody resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19521953
ProdziekanWydział Odlewnictwa19541958
DziekanWydział Odlewnictwa19581962

Prof. zw. inż. Mikołaj Dubowicki (1903–1985)

Specjalność: metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna

Urodził się w Mikuliczynie koło Stanisławowa, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu w 1928 r. zaczął pracować jako asystent w Katedrze Metalografii i Obróbki Termicznej AG. Od 1934 r. jako adiunkt wykładał przedmioty: stale specjalne i obróbka cieplna oraz wytrzymałość materiałów.

W czasie okupacji uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu pracował jako adiunkt, a w latach 1952–54 jako zastępca profesora w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej AGH. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Metalurgicznego (1952–53), był współorganizatorem, prodziekanem (1954–58), a następnie przez dwie kadencje dziekanem Wydziału Odlewnictwa. W tym samym czasie zorganizował na tym Wydziale Katedrę Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Odlewów, którą kierował aż do przejścia na emeryturę w 1973 r.

Pracował także w innych ośrodkach naukowych: Politechnice Częstochowskiej, Szkole Górniczo-Hutniczej w Dąbrowie Górniczej, Technikum Górniczym w Krakowie oraz Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie.

Był autorem 55 publikacji z zakresu metaloznawstwa i obróbki cieplnej żeliwa. Członek PAN i Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 37–38
  • Miesiąc w Krakowie 2009 nr 4. s. 49–50, portr.