Eugeniusz Matula: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = elektrotermia, elektroenergetyka | | fields = elektrotermia, elektroenergetyka | ||
| function = | | function = | ||
| faculty = Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = |
Wersja z 15:21, 22 sty 2014
Eugeniusz Matula | |
---|---|
Nazwisko | Matula |
Imię / imiona | Eugeniusz |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
Data urodzenia | 1906 |
Data śmierci | 1988 |
Dyscyplina/specjalności | elektrotermia, elektroenergetyka |
Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, nagrody resortowe |
Doc. dr inż. Eugeniusz Matula (1906–1988)
Specjalność: elektrotermia, elektroenergetyka
Był absolwentem Politechniki Lwowskiej i jej asystentem w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej. W 1945 r. przybył do Katowic i pracował w hutach, m.in. „Batory”. W 1946 r. został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach.
Przez przeszło 10 lat był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1946 r. przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach. W 1972 r. otrzymał tytuł doktora nauk technicznych, a rok później nominację na docenta. W 1976 r. przeszedł na emeryturę.
Był zastępcą prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–58), zastępcą przewodniczącego (1978–82) i przewodniczącym (1982–83) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH. Był redaktorem działowym w „Gospodarce Paliwami i Energią”, czynnie uczestniczył w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki.
Źródło:
- Wiadomości Hutnicze 1988 nr 9. s. 237