Andrzej Lesław Małecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields =  
| fields =  
| function = Kierownik Zakładu Chemii Nieorganicznej od 1990 r.
| function = Kierownik Zakładu Chemii Nieorganicznej od 1990 r.
| faculty = Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 15:22, 22 sty 2014

Andrzej Lesław Małecki
Andrzej Malecki.jpg
Nazwisko Małecki
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 1947



Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Chemii Nieorganicznej od 1990 r.
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki20022005

Prof. dr hab. Andrzej Lesław Małecki (1947–)

Urodził się w 1947 roku w Krakowie. W 1971 r. ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1971 r. pracownik Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1975 r., a doktora habilitowanego w 1987 r. Doktor Uniwersytetu w Bordeaux, Francja. W 1999 r. otrzymał tytuł profesora.

Jego zaintersowania badawcze to kinetyka i mechanizm reakcji heterogenicznych ze szczególnym uwzględnieniem reakcji rozkładu termicznego ciał stałych i reakcji w układzie gaz-ciało stałe; kinetyka reakcji homogenicznych w roztworach mocnych elektrolitów; podstawy teoretyczne analizy termicznej, metody numeryczne i statystyczne w opracowaniu danych kinetycznych uzyskanych w pomiarach politermicznych; zastosowanie metod kombinownych w analizie termicznej; ochronne powłoki antykorozyjne.

Autor 70 publikacji, 2 patentów, 6 skryptów. Członek — założyciel i wiceprzewodniczący Towarzystwa Kolorymetrii i Analizy Termicznej, członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 135–136