Tadeusz Jan Bachleda-Curuś: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = 1946 | | birth_date = 1946 | ||
| birth_place = | | birth_place = Zakopane | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
Linia 58: | Linia 58: | ||
Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac i opracowań naukowych. | Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac i opracowań naukowych. | ||
Źródło | ==Źródło== | ||
* Przegląd Geologiczny 1998 nr 2. s. 102 | * Przegląd Geologiczny 1998 nr 2. s. 102 | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej Gliwice cop. 2004. S. 13 | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej Gliwice cop. 2004. S. 13 |
Wersja z 23:34, 19 lip 2014
Tadeusz Jan Bachleda-Curuś | |
---|---|
Nazwisko | Bachleda-Curuś |
Imię / imiona | Tadeusz |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Data urodzenia | 1946 |
Miejsce urodzenia | Zakopane
|
Dyscyplina/specjalności | geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska |
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|
Dr inż. Tadeusz Jan Bachleda-Curuś (1946–)
Specjalność: geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska
Urodził się 8 września 1946 roku w Zakopanem. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, pracę doktorską z geologii złóż obronił w 1978 r. Od ukończenia studiów pracuje w AGH, obecnie na stanowisku adiunkta w Zakładzie Surowców Energetycznych.
W latach 1980–83 i 1986–87 był wykładowcą i doradcą akademickim w Instytucie Technologicznym w Meksyku. W 1989 r. został wpisany na listę ekspertów ONZ. Prezydent Zgromadzenia Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego 1998, prezydent Rady Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego — Kingston, Jamajka 2001. Członek PTG, NOT. Główny Geolog Kraju, podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska 1998–2001, Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia.
Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac i opracowań naukowych.
Źródło
- Przegląd Geologiczny 1998 nr 2. s. 102
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej Gliwice cop. 2004. S. 13