Stefan Kreutz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = mineralogia, krystalografia, petrografia | | fields = mineralogia, krystalografia, petrografia | ||
| function = Kierownik Katedry Mineralogii w latach 1919–1920 | | function = Kierownik Katedry Mineralogii w latach 1919–1920 | ||
| faculty = Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = |
Wersja z 15:21, 22 sty 2014
Stefan Kreutz | |
---|---|
Nazwisko | Kreutz |
Imię / imiona | Stefan |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr |
Data urodzenia | 1883 |
Data śmierci | 1941 |
Dyscyplina/specjalności | mineralogia, krystalografia, petrografia |
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Mineralogii w latach 1919–1920 |
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|
Odznaczenia i nagrody | Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski OPRest. (1925). |
Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)
Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia
Urodził się we Lwowie, zmarł w Krakowie. Po 1941 r. przeniósł się do Krakowa. Studiował mineralogię i petrografię w UJ, geologię, mineralogię, krystalografię i petrografię w Uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające ukończył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu Bryzgowijskim. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor AG.
Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych. Opublikował wiele prac i monografii z tego zakresu, w języku polskim i niemieckim.
Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do Zakł. Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów. Był czynnym uczestnikiem wielu Kongresów Mineralogicznych, Zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych. „Odznaczał się niezwykłą dokładnością i ścisłością w pracach analitycznych oraz ostrożnością w tworzeniu syntez naukowych”.
Czł. koresp. AU i PAU (1917), czł. cz. PAU (1927), przew. Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU (1933–1939), del. PAU do Komitetu Nauk. Mineralogiczno-Geologicznego (1936–39). Czł. cz. TN we Lwowie (1924), czł. Zarz. PT Geologicznego, czł. zw. Niemieckiego Tow. Mineralogicznego, czł. Królewskiego Tow. Mineralogicznego w Londynie.
Źródło:
- BIP 1994 nr 5. s. 6
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120