Rudolf Schuster: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = inżynieria budowlana | | fields = inżynieria budowlana | ||
| function = Prezydent Republiki Słowacji | | function = Prezydent Republiki Słowacji | ||
| faculty = | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = |
Wersja z 15:22, 22 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Dr inż. Rudolf Schuster (1934-)
Specjalność: inżynieria budowlana
Urodził się w Koszycach. Studiował w Słowackiej Wyższej Szkole Technicznej w Bratysławie. Aspirant naukowy z zakresu ekologii na Wydziale Górniczym Wyższej Szkoły Technicznej w Koszycach.
W latach 1960–1962 asystent w Instytucie Hydrologii i Hydrauliki Słowackiej Alademii Nauk w Bratysławie. W 1960 r. był projektatentem w Wojewódzkim Instytucie Projektowania Rolniczego w Bratysławie. W latach 1962–1970 pracował w Hutach Wschodniosłowackich jako referent ds. budownictwa inwestycyjnego, później jako kierownik działu.
W latach 1974–1979 był wiceprzewodniczącym ds. usług w Radzie Narodowej Miasta Koszyce. W latach 1983–1986 burmistrz Koszyc, ponownie wybrany w latch 1994–1998 i 1998 r. Ambasador Czechosłowacji w Kanadzie w latach 1990–1992, minister spraw zagranicznych Republiki Słowacji w latch 1993–1994. Wybrany na prezydenta Republiki Słowacji w 1999 r.
Autor 15 książek głównie dotyczących środowiska Wschodniej Słowacji, historii miasta Koszyce, dzienników z podróży, a także kryminałów i słuchowisk radiowych. Zna 5 języków; nagrał płytę piosenek biesiadno-domowych.
Członek Związku Pisarzy Słowackich i honorowy członek Słowackiej Izby Inżynierów Budowlanych.
Źródło:
- Zaproszenie na nadanie godności Doktora honoris causa Rudolfowi Schusterowi
- Bez czerwonej kartki / Aleksander Chećko // Polityka 1999 nr 50
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 103. s. 4–5