Adam Julian Piotr Ludkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Adam Ludkiewicz
|family-name=Ludkiewicz
| family-name = Ludkiewicz
|given-name=Adam
| given-name = Adam
|additional-name=Julian Piotr
| additional-name =  
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż.
|image=Adam_Ludkiewicz.jpg
| honorific-suffix =  
|birth_date=12 lipca 1885
| native_name =  
|birth_place=Kaukle
| native_name_lang =  
|death_date=8 lipca 1958
| image = Adam_Ludkiewicz.jpg
|death_place=Kraków
| image_size = 9705
|fields=metalurgia stali
| alt =  
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1945–1947)
| caption =  
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
| birth_date = 1885
|awards=Krzyż Oficerski Oodrodzenia Polski, medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), Złoty Krzyż Zasługi (po wojnie).
| birth_place =  
|name=Adam Ludkiewicz
| death_date = 1958
|honorific-suffix=
| death_place =  
|native_name=
| resting_place =  
|native_name_lang=
| resting_place_coordinates =  
|image_size=9705
| other_names =  
|alt=
| residence =  
|caption=
| citizenship =  
|resting_place=
| nationality =  
|resting_place_coordinates=
| fields = metalurgia stali
|other_names=
| function = Prodziekan Wydziału Metalurgicznego w latach 1945–1947
|residence=
| faculty = Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|citizenship=
| workplaces =  
|nationality=
| alma_mater =  
|workplaces=
| thesis_title =  
|alma_mater=
| thesis_url =  
|thesis_title=
| thesis_year =  
|thesis_url=
| doctoral_advisor =  
|thesis_year=
| academic_advisors =  
|doctoral_advisor=
| doctoral_students =  
|academic_advisors=
| notable_students =  
|doctoral_students=
| known_for =  
|notable_students=
| varia =  
|known_for=
| author_abbrev_bot =  
|varia=
| author_abbrev_zoo =  
|author_abbrev_bot=
| influences =  
|author_abbrev_zoo=
| influenced =  
|influences=
| awards = Krzyż Oficerski OOP, medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), Złoty Krzyż Zasługi (po wojnie).
|influenced=
| signature =  
|signature=
| signature_alt =  
|signature_alt=
| website =  
|website=
| footnotes =  
|footnotes=
| spouse =  
|spouse=
| children =  
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Adam Ludkiewicz''' (1885–1958)
Prof. zw. dr inż. '''Adam Ludkiewicz''' (1885–1958)


Specjalność: metalurgia stali
Specjalność: metalurgia stali
== Życiorys ==
Urodził się 12 lipca 1885 r. w majątku Kaukle w powiecie poniewskim na Ziemi Kowieńskiej (obecnie Litwa). Zmarł 8 lipca 1958 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.


Urodził się 11 lipca 1885 roku w majątku Kaukle pow. poniewski na Ziemi Koweńskiej, zmarł 8 lipca 1958 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu Salwatorskim. Ukończył w 1914 r. Wydział Metalurgiczny w Inst. Górniczym w Petersburgu ze stopniem inżyniera. Od 1922 r. związany z AG, gdzie rozpoczął pracę jako st. asystent na Wydziale Metalurgicznym. W 1924 r. został adiunktem, od 1925 r. wykładał metalurgię dla górników, a od 1928 r. również dla hutników. W 1931 r. habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej, następnie w 1932 r. prof. nadzw. metalurgii stali na Wydz. Hutniczym. W 1939 r. aresztowany wraz z innymi profesorami i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Po powrocie wraz z profesorami Czyżewskim, Jeżewskim i Goetlem założył Szkołę Górniczo — Hutniczo — Mierniczą w Krakowie, która przetrwała całą okupację niemiecką i była tajną Akademią Górniczo-Hutniczą.


Po wojnie w 1945 r. podjął pracę w Akademii jako prof. zwyczajny metalurgii stali. W 1953 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych. Był autorem wielu prac naukowych z metalurgii surówki i stali, z których część została ogłoszona drukiem, a część wykorzystana w przemyśle. Jego referaty, wykłady cechowało nowatorstwo oparte na własnych koncepcjach.
W 1914 r. ukończył studia inżynierskie w Instytucie Górniczym im. Katarzyny II w Petersburgu na Wydziale Metalurgicznym.
 
W 1931 r. habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej; w 1932 r. tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego; w  1945 r. tytuł naukowy profesora zwyczajnego; w 1953 r. stopień doktora nauk technicznych.
 
Po zakończeniu studiów w latach 1914-1920 pracował w Zakładach Putiłowskich w Petersburgu najpierw na stanowisku inżyniera i pomocnika szefa, a od 1917 roku szefa stalowni. Po powrocie do polski w 1920 roku podjął pracę w urzędzie górniczym w Dąbrowie Górniczej jako inspektor hutniczy. Od 1922 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie rozpoczął pracę jako starszy asystent w Zakładzie Metalurgii Żelaza na Wydziale Metalurgicznym, następnie od 1924 roku jako adiunkt. W latach 1923-1928 równolegle prowadził zajęcia z metalurgii żelaza w Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej jako nauczyciel kontraktowy. W 1931 roku habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej, a następnie w 1932 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym metalurgii stali na Wydziale Hutniczym. W 1939 roku, w ramach Sonderaktion Krakau, został aresztowany i wraz z innymi profesorami wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Po powrocie do Krakowa w 1940 roku, wraz z profesorami Czyżewskim, Jeżewskim i Goetlem, założył Szkołę Górniczo—Hutniczo—Mierniczą w Krakowie, która w rzeczywistości była tajną Akademią Górniczą i przetrwała całą okupację niemiecką.
Po wojnie w 1945 roku podjął ponownie pracę w Akademii jako profesor zwyczajny metalurgii stali. W 1953 roku otrzymał stopień doktora nauk technicznych.
 
Był autorem wielu prac naukowych z metalurgii surówki i stali, z których część została ogłoszona drukiem, a część wykorzystana w przemyśle. Jego referaty, wykłady cechowało nowatorstwo oparte na własnych koncepcjach.


Źródło:
Źródło:
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 130–133
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 130–133
* Słownik biograficzny techników polskich. S. 81–83
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Warszawa 1994. s. 81–83




{{DEFAULTSORT:Ludkiewicz, Adam }}
{{DEFAULTSORT:Ludkiewicz, Adam }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Uczeni]]

Wersja z 09:08, 6 sie 2014

Adam Julian Piotr Ludkiewicz
Adam Ludkiewicz.jpg
Nazwisko Ludkiewicz
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 12 lipca 1885
Miejsce urodzenia Kaukle
Data śmierci 8 lipca 1958
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia stali
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1945–1947)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Oodrodzenia Polski, medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), Złoty Krzyż Zasługi (po wojnie).
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Hutniczy19451947

Prof. zw. dr inż. Adam Ludkiewicz (1885–1958)

Specjalność: metalurgia stali

Życiorys

Urodził się 12 lipca 1885 r. w majątku Kaukle w powiecie poniewskim na Ziemi Kowieńskiej (obecnie Litwa). Zmarł 8 lipca 1958 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.


W 1914 r. ukończył studia inżynierskie w Instytucie Górniczym im. Katarzyny II w Petersburgu na Wydziale Metalurgicznym.

W 1931 r. habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej; w 1932 r. tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego; w 1945 r. tytuł naukowy profesora zwyczajnego; w 1953 r. stopień doktora nauk technicznych.

Po zakończeniu studiów w latach 1914-1920 pracował w Zakładach Putiłowskich w Petersburgu najpierw na stanowisku inżyniera i pomocnika szefa, a od 1917 roku szefa stalowni. Po powrocie do polski w 1920 roku podjął pracę w urzędzie górniczym w Dąbrowie Górniczej jako inspektor hutniczy. Od 1922 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie rozpoczął pracę jako starszy asystent w Zakładzie Metalurgii Żelaza na Wydziale Metalurgicznym, następnie od 1924 roku jako adiunkt. W latach 1923-1928 równolegle prowadził zajęcia z metalurgii żelaza w Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej jako nauczyciel kontraktowy. W 1931 roku habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej, a następnie w 1932 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym metalurgii stali na Wydziale Hutniczym. W 1939 roku, w ramach Sonderaktion Krakau, został aresztowany i wraz z innymi profesorami wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Po powrocie do Krakowa w 1940 roku, wraz z profesorami Czyżewskim, Jeżewskim i Goetlem, założył Szkołę Górniczo—Hutniczo—Mierniczą w Krakowie, która w rzeczywistości była tajną Akademią Górniczą i przetrwała całą okupację niemiecką. Po wojnie w 1945 roku podjął ponownie pracę w Akademii jako profesor zwyczajny metalurgii stali. W 1953 roku otrzymał stopień doktora nauk technicznych.

Był autorem wielu prac naukowych z metalurgii surówki i stali, z których część została ogłoszona drukiem, a część wykorzystana w przemyśle. Jego referaty, wykłady cechowało nowatorstwo oparte na własnych koncepcjach.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 130–133
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Warszawa 1994. s. 81–83