Maria Marcela Wirska-Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami

Maria Marcela Wirska-Parachoniak
Nazwisko	Wirska-Parachoniak
Imię / imiona	Maria
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	8 listopada 1928
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	11 marca 2009
Miejsce śmierci	Kraków, Cmentarz Rakowicki
Dyscyplina/specjalności	technologia chemiczna
Pełnione funkcje	Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
Wydział	Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH ; ;

Wersja z 11:45, 6 sie 2014

Prof. dr hab. Maria Wirska-Parachoniak (1928–2009)

Specjalność: technologia chemiczna

Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwentka UJ (1953). W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 — dr hab. oraz w 1991 — tytuł profesora. W latach 1968/1969 przez 4 miesiące przebywała na stypendium naukowym Rzym — Faenza.

Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech).

Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.

Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).

Źródło:

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 395
Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11
Ośrodek Historii Techniki z Muzeum [dokument elektroniczny]

http://www.oht.agh.edu.pl/?/osrodek#hist_osrodka[odczyt. 06.08.2014]

Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2009 nr 16. s. 14, portr.

@@ Linia 59: / Linia 59: @@
 Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwentka UJ (1953). W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 — dr hab. oraz w 1991 — tytuł profesora. W latach 1968/1969 przez 4 miesiące przebywała na stypendium naukowym Rzym — Faenza.
-Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów.
+Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech).
-Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH.
+Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.
 Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.