Maria Marcela Wirska-Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 57: Linia 57:
Specjalność: technologia chemiczna
Specjalność: technologia chemiczna


== Życiorys ==
Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwentka UJ (1953). W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 — dr hab. oraz w 1991 — tytuł profesora. W latach 1968/1969 przez 4 miesiące przebywała na stypendium naukowym Rzym — Faenza.
Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwentka UJ (1953). W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 — dr hab. oraz w 1991 — tytuł profesora. W latach 1968/1969 przez 4 miesiące przebywała na stypendium naukowym Rzym — Faenza.


Linia 63: Linia 64:
Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.
Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.


== Członkostwa ==
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.


Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).
Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).


Źródło:
== Bibliografia ==
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 395
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 395
* Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11
* Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11

Wersja z 07:18, 8 sie 2014

Maria Marcela Wirska-Parachoniak
Maria Wirska-Parachoniak.jpg
Nazwisko Wirska-Parachoniak
Imię / imiona Maria
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 8 listopada 1928
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 11 marca 2009
Miejsce śmierci Kraków, Cmentarz Rakowicki
Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna
Pełnione funkcje Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
Wydział Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH



FunkcjeGdzieoddo
KierownikOśrodek Badań Historii Techniki wraz z Muzeum Historii Techniki19831992
KierownikOśrodek Historii Techniki z Muzeum19922005


Prof. dr hab. Maria Wirska-Parachoniak (1928–2009)

Specjalność: technologia chemiczna

Życiorys

Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwentka UJ (1953). W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 — dr hab. oraz w 1991 — tytuł profesora. W latach 1968/1969 przez 4 miesiące przebywała na stypendium naukowym Rzym — Faenza.

Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech).

Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.

Członkostwa

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.

Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).

Bibliografia

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 395
  • Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11
  • Ośrodek Historii Techniki z Muzeum [dokument elektroniczny]

http://www.oht.agh.edu.pl/?/osrodek#hist_osrodka[odczyt. 06.08.2014]

  • Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2009 nr  16. s. 14, portr.