Romuald Karol Rosłoński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł w Krakowie. Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim. | Urodził się 10 marca 1880 r. w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł stycznia 1956 r. w Krakowie. Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim. | ||
Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. W AGH od 1945 r., w latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56. | Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. W AGH od 1945 r., w latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56. | ||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku. | Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku. | ||
Członek zw. TNW, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych. Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951). | Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych. | ||
Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951). | |||
==Źródło== | ==Źródło== | ||
Wersja z 10:09, 10 wrz 2014
| Romuald Karol Rosłoński | |
|---|---|
| Nazwisko | Rosłoński |
| Imię / imiona | Romuald |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 10 marca 1880 |
| Miejsce urodzenia | Bednarów k. Kałuszy |
| Data śmierci | 4 stycznia 1956 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia |
| Pełnione funkcje | Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego AGH (1945-1954) |
| Wydział | Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|
| Odznaczenia i nagrody | Nagroda Państwowa II stopnia |
Prof. zw. dr hab. inż. Romuald Karol Rosłoński (1880–1956)
Specjalność: hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
Życiorys
Urodził się 10 marca 1880 r. w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł stycznia 1956 r. w Krakowie. Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim.
Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. W AGH od 1945 r., w latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56.
Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.
Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych. Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951).
Źródło
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 51–53