Tadeusz Julian Banachiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|function=Kierownik Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii | |function=Kierownik Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii | ||
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska | |faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska | ||
|awards=Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy | |awards=Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy, Order Białej Róży. | ||
|name=Tadeusz Julian Banachiewicz | |name=Tadeusz Julian Banachiewicz | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= |
Wersja z 10:54, 12 wrz 2014
Tadeusz Julian Banachiewicz | |
---|---|
Nazwisko | Banachiewicz |
Imię / imiona | Tadeusz |
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr |
Data urodzenia | 13 lutego 1882 |
Miejsce urodzenia | Warszawa |
Data śmierci | 18 listopada 1954 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja |
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii |
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy, Order Białej Róży. |
Prof. nadzw. dr Tadeusz Julian Banachiewicz (1882–1954)
Specjalność: astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja
Życiorys
Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do krypty zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia.
W latach 1945-1951 był kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii Wydziału Geodezji Akademii Górniczo-Hutniczej.
Autor ponad 230 prac z astronomii, matematyki, mechaniki, geodezji i geofizyki. Ważnym jego osiągnięciem było wydanie prawie 12 tomów czasopisma „Acta Astronomica” oraz 25 zeszytów efemeryd gwiazd zaciemnionych.
Członek Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Londynie, Akademii w Padwie, Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej.
Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego i Uniwersytetu w Sofii.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru PracyI klasy, Order Białej Róży III klasy
Bibliografia
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30
- Nauka Polska 1954 nr 4 (8). s. 250–254
- Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr.