Roman Zygmunt Rieger: Różnice pomiędzy wersjami

Roman Zygmunt Rieger
Nazwisko	Rieger
Imię / imiona	Roman
Tytuły / stanowiska	Prof. dr inż.
Data urodzenia	22 listopada 1870
Miejsce urodzenia	Lwów (obecnie Ukraina)
Data śmierci	27 października 1947
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	maszyny górnicze, organizacja pracy
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego (1945–47)
Wydział	Wydział Górniczy
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1947
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wynalazek rynien wstrząsowych
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta

Wersja z 12:52, 6 paź 2014

Prof. dr inż. Roman Zygmunt Rieger (1870–1947)

Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy

Życiorys

Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zastępca profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako profesor kontraktowy.

Był redaktorem i wydawcą pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne. Było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.

W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł doktora honoris causa AG.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości

Źródło:

Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 165–166
Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133–137
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 626

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zastępca profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako profesor kontraktowy.
-Był redaktorem i wydawcą pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne, było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
+Był redaktorem i wydawcą pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne. Było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
 W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł doktora honoris causa AG.