Stefan Ziemba: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 75: Linia 75:
== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==


Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal "Za zasługi dla obronności kraju"  
Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal "Za zasługi dla obronności kraju", Zasłużony Nauczyciel PRL, Srebrny Medal im. F. Cizika Czechosł. AN
Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.
Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.



Wersja z 12:48, 7 paź 2014

Stefan Ziemba
Stefan Ziemba.jpg
Nazwisko Ziemba
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 21 grudnia 1907
Miejsce urodzenia Jaworzno
Data śmierci 25 maj 1994
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności mechanika, budowa maszyn
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Hutniczego (1945–1946)
Wydział Wydział Metalurgiczny
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1969
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla rozwoju nauki w zakresie mechaniki ciała stałego, a w szczególności mechaniki nieliniowej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Hutniczy19501951


Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Ziemba (1907–1994)

Specjalność: mechanika, budowa maszyn

Życiorys

Urodził się w 1907 roku w Jaworznie, zmarł w 1994 roku w Warszawie.

Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958).

Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946).

W czasie tworzenia się Wojskowej Akademii Technicznej w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora.

Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia.

Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej (1969 r.), Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal "Za zasługi dla obronności kraju", Zasłużony Nauczyciel PRL, Srebrny Medal im. F. Cizika Czechosł. AN Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.

Źródło:

  • BIP 1994 nr 6–7. s. 11
  • BIP 1994 nr 5. s. 18
  • Kto jest kim w Polsce. s. 845–846