Zygmunt Kawecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:
|function=Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1967-1969)
|function=Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1967-1969)
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|awards=Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Złoty Krzyż Zasługi , Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Partyzancki, Nagroda Państwowa III st.  
|awards=Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Złoty Krzyż Zasługi , Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Partyzancki, Nagroda Państwowa III st.
|dhc_year=1993
|dhc_year=1993
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie maszyn górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie maszyn górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH
Linia 58: Linia 58:
W latach 1940–1944 był pracownikiem Biura Technicznego Kopalni Soli w Wieliczce. Z Akademią związany od lutego 1945 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca profesora (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982), w latach 60-tych dwukrotnie prodziekan [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. Współorganizator a w latach 1995–2001 przewodniczący Konwentu Seniorów AGH. W roku 1982 roku przeszedł na emeryturę.
W latach 1940–1944 był pracownikiem Biura Technicznego Kopalni Soli w Wieliczce. Z Akademią związany od lutego 1945 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca profesora (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982), w latach 60-tych dwukrotnie prodziekan [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. Współorganizator a w latach 1995–2001 przewodniczący Konwentu Seniorów AGH. W roku 1982 roku przeszedł na emeryturę.


Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Członek Komitetu Górnictwa PAN (1977–1981), organizator i przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa (1977–1981). Honorowy członek Międzynarodowej Organizacji badania Trwałości Lin OIPEEC. Był delagatem Polski do Komitetu Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego OITAF. Aktywnie uczestniczył w pięciu światowych kongresach OITAF.
Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Członek Komitetu Górnictwa PAN (1977–1981), organizator i przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa (1977–1981). Honorowy członek Międzynarodowej Organizacji badania Trwałości Lin OIPEEC. Był delegatem Polski do Komitetu Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego OITAF. Aktywnie uczestniczył w pięciu światowych kongresach OITAF.


Opublikował ok. 200 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń. Był promotorem kilkunastu prac doktorskich.
Opublikował ok. 200 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń. Był promotorem kilkunastu prac doktorskich.
Linia 65: Linia 65:
== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==


[[Krzyż Armii Krajowej]], Srebrny [[Krzyż  Orderu Virtuti Militari]], Złoty [[Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP], [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP]], Krzyż Partyzancki, Medal Komisji Edukacji Narodowej (1995), Zasłużony dla KGHM — Polska Miedź (1976), Nagroda Państwowa III st. (1951), Zasłużony Nauczyciel PRL (1982), Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia (1999).
[[Krzyż Armii Krajowej]], Srebrny [[Krzyż  Orderu Virtuti Militari]], Złoty [[Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP]], Krzyż Partyzancki, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla KGHM — Polska Miedź, Nagroda Państwowa III st., Zasłużony Nauczyciel PRL (1982), Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia (1999)


Źródło:
Źródło:

Wersja z 13:24, 8 paź 2014

Zygmunt Kawecki
Zygmunt Kawecki.jpg
Nazwisko Kawecki
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 11 kwietnia 1919
Miejsce urodzenia Wieliczka
Data śmierci 10 listopada 2003
Dyscyplina/specjalności budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1967-1969)
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1993
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie maszyn górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH
Odznaczenia i nagrody Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Partyzancki, Nagroda Państwowa III st.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19671969

Prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Kawecki (1919–2003)

Specjalność: budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy

Życiorys

Urodził się 11 kwietnia 1919 roku w Wieliczce, zmarł 10 listopada 2003 roku. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1948); doktorat (1959), habilitacja (1961), prof. (tytuł — 1969), prof. zw. (tytuł — 1974). Doktor honoris causa AGH (1993).

W latach 1940–1944 był pracownikiem Biura Technicznego Kopalni Soli w Wieliczce. Z Akademią związany od lutego 1945 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca profesora (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982), w latach 60-tych dwukrotnie prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Współorganizator a w latach 1995–2001 przewodniczący Konwentu Seniorów AGH. W roku 1982 roku przeszedł na emeryturę.

Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Członek Komitetu Górnictwa PAN (1977–1981), organizator i przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa (1977–1981). Honorowy członek Międzynarodowej Organizacji badania Trwałości Lin OIPEEC. Był delegatem Polski do Komitetu Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego OITAF. Aktywnie uczestniczył w pięciu światowych kongresach OITAF.

Opublikował ok. 200 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń. Był promotorem kilkunastu prac doktorskich.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Partyzancki, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla KGHM — Polska Miedź, Nagroda Państwowa III st., Zasłużony Nauczyciel PRL (1982), Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia (1999)

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 283–284
  • BIP AGH 1996 nr 25. s. 18
  • BIP AGH 1994 nr 5. s. 18
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 145
  • Badania magnetyczne lin stalowych : 60 lat rozwoju metody w AGH. Kraków 2006. S. 72–74