Stanisław Mazurkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Mazurkiewicz
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Mazurkiewicz
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Mgr inż.
Data urodzenia	15 lipca 1892
Miejsce urodzenia	Łanczyn
Data śmierci	25 września 1964
Miejsce śmierci	Kraków ;
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Wersja z 08:51, 16 paź 2014

Mgr inż. Stanisław Mazurkiewicz (1892–1964)

Życiorys

Urodził się 15 lipca 1892 r. w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 r. w Krakowie.

Studia wyższe ukończył w 1924 r. na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1920-1924 pracował jako asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego AG.

Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.

Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).

Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960). W 1961 r. przeszedł na emeryturę.

Bibliografia

Książki

Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979, s. 116.

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 |death_date=25 września 1964
 |death_place=Kraków
-|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
+|faculty=Wydział Górniczy
 |name=Stanisław Mazurkiewicz
 |honorific-suffix=
@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 Urodził się 15 lipca 1892 r. w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 r. w Krakowie.
-Studia wyższe ukończył w 1924 r. na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1920-1924 - asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego AG.
+Studia wyższe ukończył w 1924 r. na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1920-1924 pracował jako asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego AG.
 Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.
 Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).
-Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)w latach 1945-1956; inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia  Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960). W 1961 r. przeszedł na emeryturę.
+Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960). W 1961 r. przeszedł na emeryturę.
 == Bibliografia ==
+=== Książki ===
 * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979, s. 116.