Stanisław Bladowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr inż.
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr inż.
|image=Stanislaw_Bladowski.jpg
|image=Stanislaw_Bladowski.jpg
|birth_date=1902
|birth_date=27 listopada 1902
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=1971
|death_date=4 października 1971
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna
|fields=konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna
|function=Kierownik Zakładu Urządzeń i Systemów Elektroenergetycznych w latach 1969–71
|function=Kierownik Zakładu Urządzeń i Sieci Elektrycznych Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1969-1971)
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, złote odznaki hon. SEP, NOT, TNOiK
|awards=Krzyż Kawalerski OOP
|name=Stanisław Bladowski
|name=Stanisław Bladowski
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 51: Linia 51:
Specjalność: konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna
Specjalność: konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna


Urodził się 27 listopada 1902 r. w Krakowie. Zmarł 4 października 1971 r. w Krakowie i tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej w 1930 r. Pracował w Miejskim Zakładzie Elektrycznym we Lwowie, Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie, Elektrowni Warszawa, Fabryce Kabli w Krakowie. Był dyrektorem Południowego Zjednoczenia Przemysłu Elektrycznego w Katowicach, wykładowcą Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.
== Życiorys ==


W latach 1946–51 był wykładowcą Akademii Górniczej, zastępcą profesora i profesorem nadzwyczajnym (od 1956 r.), kierownikiem Katedry Urządzeń i Sieci Elektrycznych, Zakładu Urządzeń i Systemów Elektroenergetycznych w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych.
Urodził się 27 listopada 1902 r. w Krakowie. Zmarł 4 października 1971 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej w 1930 r. (dyplom inżyniera elektryka). Pracę doktorską obronił w r, 1950. W 1956 mianowany profesorem nadzwyczajnym.
Pracował w Miejskim Zakładzie Elektrycznym we Lwowie, Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie, Elektrowni Warszawa, Fabryce Kabli w Krakowie. Był dyrektorem Południowego Zjednoczenia Przemysłu Elektrycznego w Katowicach, wykładowcą Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.
 
W roku 1947 rozpoczął wykłady z urządzeń i sieci elektrycznych na Akademii Górniczej. Był zastępcą profesora i profesorem nadzwyczajnym (od 1956 r.), kierownikiem Katedry Urządzeń i Sieci Elektrycznych na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo\=Hutniczej (do 1969), kierownikiem Zakładu Urządzeń i Systemów Elektroenergetycznych w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych (1969/1971).


Autor 16 książek oraz ponad 100 artykułów.
Autor 16 książek oraz ponad 100 artykułów.


Źródło:
Członek Komitetu Elektryfikacji PAN, Stowarzyszenia Elektryków Polskich
 
== Odznaczenia i nagrody ==
 
[[Krzyż Kawalerski OOP]], Złota Odznaka Honorowa SEP, NOT i TNOiK, godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz TNOiK
 
== Bibliografia ==
 
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 16
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 16
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 17–18
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 17–18

Wersja z 11:20, 27 paź 2014

Stanisław Bladowski
Stanislaw Bladowski.jpg
Nazwisko Bladowski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 27 listopada 1902
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 4 października 1971
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Urządzeń i Sieci Elektrycznych Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1969-1971)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP

Prof. nadzw. dr inż. Stanisław Bladowski (1902–1971)

Specjalność: konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna

Życiorys

Urodził się 27 listopada 1902 r. w Krakowie. Zmarł 4 października 1971 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej w 1930 r. (dyplom inżyniera elektryka). Pracę doktorską obronił w r, 1950. W 1956 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Pracował w Miejskim Zakładzie Elektrycznym we Lwowie, Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie, Elektrowni Warszawa, Fabryce Kabli w Krakowie. Był dyrektorem Południowego Zjednoczenia Przemysłu Elektrycznego w Katowicach, wykładowcą Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.

W roku 1947 rozpoczął wykłady z urządzeń i sieci elektrycznych na Akademii Górniczej. Był zastępcą profesora i profesorem nadzwyczajnym (od 1956 r.), kierownikiem Katedry Urządzeń i Sieci Elektrycznych na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo\=Hutniczej (do 1969), kierownikiem Zakładu Urządzeń i Systemów Elektroenergetycznych w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych (1969/1971).

Autor 16 książek oraz ponad 100 artykułów.

Członek Komitetu Elektryfikacji PAN, Stowarzyszenia Elektryków Polskich

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka Honorowa SEP, NOT i TNOiK, godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz TNOiK

Bibliografia

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 16
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 17–18