Józef Jakub Zieliński

Józef Jakub Zieliński
Nazwisko	Zieliński
Imię / imiona	Józef Jakub
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	4 marca 1898
Miejsce urodzenia	Błażów k. Sambora
Data śmierci	13 marca 1970
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	górnictwo, geologia naftowa
Wydział	Wydział Górniczy
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych, Krzyż Niepodległości

Dr inż. Józef Jakub Zieliński (1898–1970)

Specjalność: górnictwo, geologia naftowa

Życiorys

Urodził się 4 marca 1898 r. w Błażowie k. Sambora, zmarł 13 marca 1970 r. w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.

Studia rozpoczął w 1919 roku na Wydziale Mechanicznym Szkoły Politechnicznej we Lwowie, w 1920 r. ukończył kurs Akademii Handlowej w Krakowie, w latach 1920-1921 studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1920-1023 studiował na Akademii Górniczej w Krakowie. W 1923 r. uzyskał dyplom inżyniera górnika na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.

W 1963 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH.

W lutym 1924 r. rozpoczął pracę zawodową w charakterze geologa. W 1928 r. awansował na kierownika oddziału geologii w Borysławiu. W 1936 r. kierował referatem geologicznym Instytutu Przemysłu Naftowego w Krośnie. W tym samym roku przeniósł się na stanowisko naczelnego geologa koncernu naftowego „Małopolska” we Lwowie. W 1945 r. objął stanowisko dyrektora Państwowego Przedsiębiorstwa „Poszukiwania Naftowe” w Krakowie. W latach 1947-49 naczelnik wydziału geologii nafty w Państwowym Instytucie Geologicznym w Krakowie. Pomiędzy 1951, a 1957 kierował działem geologii złożowej w Przedsiębiorstwie Geologicznym Przemysłu Naftowego w Jaśle. W 1958-59 kierownik głównego Laboratorium Przemysłu Naftowego w Państwowym Przedsiębiorstwie Poszukiwań Naftowych w Krakowie. W 1961 r. został kierownikiem pracowni geologii złożowej Zakładu Geologii Złożowej w Instytucie Naftowym w Krakowie, kierownik zakładu geologii złożowej od 1966 do 1968. W 1968 przeszedł na emeryturę.

W 1929 r. wygłosił cykl wykładów z geologii naftowej i geofizyki stosowanej w Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1948-1956 prowadził wykłady z geologii złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w Akademii Górniczej w Krakowie.

Autor około 40 prac z zakresu geologii naftowej. Autor jednego z pierwszych polskich opracowań na temat geofizyki naftowej. Jako jeden z pierwszych w Polsce zajął się problemem obliczania całości zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego. Należał do nielicznych w Polsce zajmujących się geologią i zagadnieniami łupków bitumicznych.

Brał udział w pracach komitetów geologicznych, uczestniczył w obradach Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologów w Bukareszcie (V Kongres 1961) i w Sofii (VII Kongres 1965), na których wygłaszał referaty. Od 1926 r. sekretarz, następnie redaktor do spraw kopalnianych Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu. Pełnił funkcję sekretarza Polskiego Krajowego Komitetu Światowych Kongresów Naftowych.

Członek Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego, członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Brał udział w obronie Lwowa, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został ciężko ranny w walkach pod Lidą w 1920 roku. Zdemobilizowany w 1921 roku w stopniu porucznika. Za udział w walkach odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Krzyżem Niepodległości.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Niepodległości

Źródło:

• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. s. 213–214
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 9. Warszawa 1998. s. 181–182
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Kraków : Państwowe Wydaw. Naukowe 1970, s. 142, 238, 637