Stefan Kreutz

Stefan Kreutz
Nazwisko	Kreutz
Imię / imiona	Stefan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	6 czerwca 1883
Miejsce urodzenia	Lwów
Data śmierci	30 marca 1941
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mineralogia, krystalografia, petrografia
Wydział	Wydział Górniczy
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski OOP

Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)

Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia

Życiorys

Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/1920 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii na Wydziale Górniczym. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.

Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.

Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował w sprawie ochrony obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr oraz Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Sprowadził do Zakładu Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów.

Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.

Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Delegat do Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

Członek korespondent AU i PAU, członek czynny PAU. Przewodniczący Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU, delegat PAU do Komitetu Naukowego Mineralogiczno-Geologicznego.

Czł. honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".

Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski OOP, Nagroda im. Lubomirskich AU

Źródło:

• BIP 1994 nr 5. s. 6
• Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
• Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120