Aleksander Ciszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Dr inż.
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Aleksander_Ciszewski.jpg
|image=Aleksander_Ciszewski.jpg
|birth_date=1878
|birth_date=17  sierpnia 1878
|birth_place=Uładówka
|birth_place=Uładówka
|death_date=1941
|death_date=5 marca 1941
|death_place=Warszawa
|death_place=Warszawa
|fields=górnictwo
|fields=górnictwo
|dhc_year=1935
|dhc_year=1935
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu6
|name=Aleksander Ciszewski
|name=Aleksander Ciszewski
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 49: Linia 49:


Specjalność: górnictwo
Specjalność: górnictwo
== Życiorys ==


Urodził się 17.08.1878 w Uladówce na Podolu. Zmarł 5.03.1941 w Warszawie, pochowany w Warszawie na cmentarzu Powązkowskim. W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu.
Urodził się 17.08.1878 w Uladówce na Podolu. Zmarł 5.03.1941 w Warszawie, pochowany w Warszawie na cmentarzu Powązkowskim. W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu.

Wersja z 14:25, 9 gru 2014

Aleksander Ciszewski
Aleksander Ciszewski.jpg
Nazwisko Ciszewski
Imię / imiona Aleksander
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 17 sierpnia 1878
Miejsce urodzenia Uładówka
Data śmierci 5 marca 1941
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności górnictwo


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1935
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu6

Dr inż. Aleksander Ciszewski (1878–1941)

Specjalność: górnictwo

Życiorys

Urodził się 17.08.1878 w Uladówce na Podolu. Zmarł 5.03.1941 w Warszawie, pochowany w Warszawie na cmentarzu Powązkowskim. W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu.

W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–20 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–22), w latach 1922–24 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–39 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.

Od 1932 r. był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Zajmował się też organizowaniem pomocy finansowej przemysłu górniczo-hutniczego dla Akademii Górniczej w Krakowie i w 1935 r. został mianowany doktorem honoris causa tej Akademii.

Źródło:

  • Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Warszawa 2011. S. 20–23