Aleksander Ciszewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 63: | Linia 63: | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Niepodległości]], [[Krzyż Oficerski OOP]] | [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Niepodległości]], [[Krzyż Oficerski OOP]] | ||
== Bibliografia == | |||
* Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19 | * Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19 | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Warszawa 2011. S. 20–23 | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Warszawa 2011. S. 20–23 |
Wersja z 14:35, 9 gru 2014
Aleksander Ciszewski | |
---|---|
Nazwisko | Ciszewski |
Imię / imiona | Aleksander |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Data urodzenia | 17 sierpnia 1878 |
Miejsce urodzenia | Uladowka |
Data śmierci | 5 marca 1941 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Dyscyplina/specjalności | górnictwo
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1935 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu |
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Krzyż Oficerski OOP |
Dr inż. Aleksander Ciszewski (1878–1941)
Specjalność: górnictwo
Życiorys
Urodził się 17 sierpnie 1878 w Uladówce na Podolu. Zmarł 5 marca 1941 w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. W l. 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w l. 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–22), w l.1922–24 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–39 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.
Od 1932 r. był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Uzyskał znaczną pomoc finansową na wykończenie gmachu głównego Akademii Górniczej. W 1935 r. otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Krzyż Oficerski OOP
Bibliografia
- Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Warszawa 2011. S. 20–23