Wacław Bolesław Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami

Wacław Bolesław Cybulski
Nazwisko	Cybulski
Imię / imiona	Wacław Bolesław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	6 października 1901
Miejsce urodzenia	Warszawa
Data śmierci	31 marca 1973
Miejsce śmierci	Mikołów
Dyscyplina/specjalności	bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Wydział	Wydział Górniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Śląski Krzyż Powstańczy, nagrody państwowe I i II stopnia.

Wersja z 14:11, 30 gru 2014

Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)

Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Życiorys

Urodził się 6 października 1901 w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 w Mikołowie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W r. 1925 uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W l. 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.

Od r. 1931 wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Akademii Górniczej. W r. 1938 na AGH uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj i powrócił do niego w r. 1946. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara. W 1948 r. powrócił na AG, gdzie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w r. 1952. W r. 1954 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 profesorem zwyczajnym.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk

Nagrody i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługii, Order Sztandaru Pracy I i II klasy, Medal X-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagroda państwowa II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji

Źródło:

Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41
BIP 1994 nr 5. s. 11
Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298
Słownik polskich pionierów techniki. s. 44

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 |honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
 |image=Waclaw_Cybulski.jpg
-|birth_date=1901
+|birth_date= 6 października 1901
 |birth_place=Warszawa
-|death_date=1973
+|death_date=31 marca 1973
 |death_place=Mikołów
 |fields=bezpieczeństwo pracy w górnictwie
-|function=Kierownik Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego
+|faculty=Wydział Górniczy
-|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
 |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Śląski Krzyż Powstańczy, nagrody państwowe I i II stopnia.
 |name=Wacław Bolesław Cybulski
@@ Linia 51: / Linia 50: @@
 Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
-Urodził się w Warszawie, zmarł w Mikołowie. Studia chemiczne w Politechnice Warszawskiej.
+== Życiorys ==
-Doktor nauk technicznych Akademii Górniczej (1937), docent górnictwa AGH (1948), asystent Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930–47), wykładowca Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947–48), prof. nadzw. (1954), kier. Kat. Pyłów i Gazów w Kopalniach (1966–69), prof. Kat. Eksploatacji Złóż (1969–71), prof. Zakł. Eksploatacji Złóż Inst. Techniki Eksploatacji Złóż (1971–73), Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach, kier. Zakł. Zwalczania Pyłu Węglowego i Gazów Kopalnianych (1946–47), kier. Ośrodka Naukowo-Badawczego ds. Bezpieczeństwa Górniczego (1967–68), kier. Inst. Bezpieczeństwa Górniczego (1968–73). Wykłady z technologii i działania środków strzałowych, z zagrożeń gazowych i strzałowych oraz z techniki bezpieczeństwa pracy w górnictwie i aerologii górniczej.
+Urodził się 6 października 1901 w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 w Mikołowie.
-Autor książek i artykułów głównie z zakresu bezpieczeństwa górnictwa. Przeprowadził najszersze w skali światowej badania nad rolą podstawowych parametrów podczas wybuchów pyłu węglowego i przedstawił matematyczną zależność wybuchowości pyłu od tych parametrów.
+Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W r. 1925 uzyskał dyplom inżyniera chemika  i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W l. 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.
-Organizator kopalni doświadczalnej „Barbara” w Mikołowie, stworzył znaną i liczącą się na świecie szkołę w zakresie zagrożeń gazowych i pyłowych oraz bezpieczeństwa środków strzałowych. Członek Komitetu Górnictwa PAN, czł. koresp. PAN (1960), czł. rzecz. PAN (1971).
+Od r. 1931 wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Akademii Górniczej.  W r. 1938 na AGH uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj i powrócił do niego w r. 1946. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara''. W 1948 r. powrócił na AG, gdzie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w r. 1952. W r. 1954 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 profesorem zwyczajnym.
+Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk
+== Nagrody i odznaczenia ==
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta]], [[Złoty Krzyż Zasługii]], [[Order Sztandaru Pracy]] I i II klasy, [[Medal X-lecia Polski Ludowej]], [[Śląski Krzyż Powstańczy]], [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP]], nagroda państwowa II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka ''Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji''
 Źródło: