Wiktor Kulczycki: Różnice pomiędzy wersjami

Wiktor Kulczycki
Nazwisko	Kulczycki
Imię / imiona	Wiktor
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	21 marca 1896
Miejsce urodzenia	Korczyna
Data śmierci	14 stycznia 1973
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	eksploatacja złóż ropy i gazu, naftowa inżynieria złożowa
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Virtuti Militari, Krzyż Oficerski OOP, nagrody resortowe.

Wersja z 13:50, 10 sty 2015

Dr inż. Wiktor Kulczycki (1896–1973)

Specjalność: eksploatacja złóż ropy i gazu, naftowa inżynieria złożowa

Życiorys

Urodził się 21 marca 1896 roku w Korczynie w pow. krośnieńskim. Zmarł 14 stycznia 1973 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W roku 1919 wstąpił na Politechnikę Lwowską, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika w roku 1924. Po ukończeniu studiów podjął pracę w firmie „Małopolska” w Bitkowie.

Po wojnie pełnił funkcję dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Naftowego w Krakowie, a później dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1951 roku podjął pracę w Biurze Projektów, a w 1957 roku przeszedł do Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych w Krakowie.

Pod koniec lat czterdziestych powołany został na stanowisko wykładowcy AG. W latach 1948-1949 prowadził wykłady z eksploatacji złóż ropy i gazu, a w latach 1952-1968 z mechaniki płynów w złożach ropy naftowej i gazu ziemnego.

Autor licznych rozpraw teoretycznych i publikacji książkowych.

Źródło:

Wiek Nafty 1994 nr 2. s. 23–24
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 50–51

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Urodził się 21 marca 1896 roku w Korczynie w pow. krośnieńskim. Zmarł 14 stycznia 1973 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W roku 1919 wstąpił na Politechnikę Lwowską, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika w roku 1924. Po ukończeniu studiów podjął pracę w firmie „Małopolska” w Bitkowie.
-Po wojnie pełnił funkcję dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Naftowego w Krakowie, a później dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego w Krakowie. Pod koniec lat czterdziestych powołany został na stanowisko wykładowcy AGH.
+Po wojnie pełnił funkcję dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Naftowego w Krakowie, a później dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1951 roku podjął pracę w Biurze Projektów, a w 1957 roku przeszedł do Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych w Krakowie.
+Pod koniec lat czterdziestych powołany został na stanowisko wykładowcy AG. W latach 1948-1949 prowadził wykłady z eksploatacji złóż ropy i gazu, a w latach 1952-1968 z mechaniki płynów w złożach ropy naftowej i gazu ziemnego.
-W 1951 roku podjął pracę w Biurze Projektów, a w 1957 roku przeszedł do PP Poszukiwań Naftowych w Krakowie.
 Autor licznych rozpraw teoretycznych i publikacji książkowych.