Tadeusz Julian Banachiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Tadeusz Julian Banachiewicz
| image = banach.jpg
| family-name = Banachiewicz
| given-name = Tadeusz
| additional-name = Julian
| ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = banach.jpg | | image = banach.jpg | ||
| image_size = | | image_size = 56075 | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = |
Wersja z 22:30, 10 gru 2013
Tadeusz Julian Banachiewicz | |
---|---|
Nazwisko | Banachiewicz |
Imię / imiona | Tadeusz |
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr |
Data urodzenia | 1882 |
Data śmierci | 1954 |
Dyscyplina/specjalności | astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, fiński Order Białej Róży. |
Prof. nadzw. dr Tadeusz Julian Banachiewicz (1882-1954)
Specjalność: astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja
Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do krypty zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające przeszedł w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W l. 1915-1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji w PW, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to - z przerwą w latach okupacji - piastowal do końca życia.
W Akademii Górniczej w latach 1945-51. Prowadził wykłady z geodezji w l. 1945-47.
Autor ponad 230 prac. Ważnym jego osiągnięciem było wydanie prawie 12 tomów czasopisma "Acta Astronomica" oraz 25 zeszytów efemeryd gwiazd zaciemnionych. Członek TNW, PAU i PAN oraz licznych towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej.
Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego i Uniwersytetu w Sofii.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25-30
- Nauka Polska 1954 nr 4 (8). s. 250-254
- Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12-13, portr.