Leszek Marek Maria Staronka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 53: Linia 53:




Urodził się 15 marca 1911 r. w Dublanach (ówczesny powiat lwowski), zmarł 14 października 1945 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej. W latach 1929–1935 studiował chemię na Wydziale Filozoficznym UJ. W okresie od 1934–1939 r. pracował jako mł. asystent w Katedrze Chemii Ogólnej [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AG. W 1944 r. aresztowany i więziony przez gestapo. Po wojnie ponownie podjął pracę jako st. asystent w swojej dawnej Katedrze. W 1945 r. otrzymał stopień doktora na UJ.
Urodził się 15 marca 1911 r. w Dublanach, powiat lwowski, zmarł 14 października 1945 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej. W latach 1929–1935 studiował chemię na Wydziale Filozoficznym UJ. W okresie od 1934–1939 r. pracował jako mł. asystent w Katedrze Chemii Ogólnej [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AG. W 1944 r. aresztowany i więziony przez gestapo. Po wojnie ponownie podjął pracę jako st. asystent w swojej dawnej Katedrze. W 1945 r. otrzymał stopień doktora na UJ.





Wersja z 12:28, 17 sty 2015

Leszek Marek Maria Staronka
Leszek Staronka.jpg
Nazwisko Staronka
Imię / imiona Leszek Marek Maria
Tytuły / stanowiska Dr, st. asystent
Data urodzenia 15 marca 1911
Miejsce urodzenia Dublany
Data śmierci 14 października 1945
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności chemia
Wydział Wydział Hutniczy



Dr, st. asystent Leszek Marek Maria Staronka (1911–1945)

Specjalność: chemia


Życiorys

Urodził się 15 marca 1911 r. w Dublanach, powiat lwowski, zmarł 14 października 1945 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej. W latach 1929–1935 studiował chemię na Wydziale Filozoficznym UJ. W okresie od 1934–1939 r. pracował jako mł. asystent w Katedrze Chemii Ogólnej Wydziału Hutniczego AG. W 1944 r. aresztowany i więziony przez gestapo. Po wojnie ponownie podjął pracę jako st. asystent w swojej dawnej Katedrze. W 1945 r. otrzymał stopień doktora na UJ.


Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 183–184
  • Słownik biograficzny techników polskich. T. 17. Warszawa 2006. S. 142–144, portr.
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 335