Karol Jan Łowiński: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
|honorific-prefix=Prof. zw. dr. inż. | |honorific-prefix=Prof. zw. dr. inż. | ||
|image=Karol_Lowinski.jpg | |image=Karol_Lowinski.jpg | ||
|birth_date=1871 | |birth_date=24 marca 1871 | ||
|birth_place=Wałcz | |birth_place=Wałcz | ||
|death_date=1936 | |death_date=26 lipca 1936 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | |fields=budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | ||
|function=Dziekan Wydziału Hutniczego | |function=Dziekan Wydziału Hutniczego (1926–1929) | ||
|faculty=Wydział | |faculty=Wydział Hutniczy | ||
|name=Karol Łowiński | |name=Karol Łowiński | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
Linia 50: | Linia 50: | ||
Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | ||
Urodzony 24 marca 1871 roku w Wałczu k. Piły, zmarł 26 lipca 1936 roku w Krakowie. W 1897 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu. W latach 1900–1901 był asystentem na tej politechnice, następnie przeniósł sie do Warszawy. Pracował m.in. w fabryce maszyn A. Repphan S.A., w Zakładach Ostrowieckich, w walcowni w Bodzechowie, w Hucie „Częstochowa” i in. Od 1921 r. wykładał walcownictwo i kuźnictwo na PW. | Urodzony 24 marca 1871 roku w Wałczu k. Piły, zmarł 26 lipca 1936 roku w Krakowie. | ||
W 1897 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu. | |||
W latach 1900–1901 był asystentem na tej politechnice, następnie przeniósł sie do Warszawy. Pracował m.in. w fabryce maszyn A. Repphan S.A., w Zakładach Ostrowieckich, w walcowni w Bodzechowie, w Hucie „Częstochowa” i in. Od 1921 r. wykładał walcownictwo i kuźnictwo na PW. | |||
Od 1924 r. związany z AG, gdzie w 1924 r. został prof. nadzw., a od 1935 r. prof. zw. w Katedrze Maszyn Hutniczych oraz Walcownictwa i Kuźnictwa. W opinii wychowanków był dobrym wykładowca i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego. | Od 1924 r. związany z AG, gdzie w 1924 r. został prof. nadzw., a od 1935 r. prof. zw. w Katedrze Maszyn Hutniczych oraz Walcownictwa i Kuźnictwa. W opinii wychowanków był dobrym wykładowca i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego. |
Wersja z 12:29, 26 sty 2015
Karol Jan Łowiński | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Łowiński | ||||||||||||
Imię / imiona | Karol | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 24 marca 1871 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Wałcz | ||||||||||||
Data śmierci | 26 lipca 1936 | ||||||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Hutniczego (1926–1929) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Hutniczy
| ||||||||||||
|
Prof. zw. dr. inż. Karol Łowiński (1871–1936)
Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo
Urodzony 24 marca 1871 roku w Wałczu k. Piły, zmarł 26 lipca 1936 roku w Krakowie.
W 1897 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu.
W latach 1900–1901 był asystentem na tej politechnice, następnie przeniósł sie do Warszawy. Pracował m.in. w fabryce maszyn A. Repphan S.A., w Zakładach Ostrowieckich, w walcowni w Bodzechowie, w Hucie „Częstochowa” i in. Od 1921 r. wykładał walcownictwo i kuźnictwo na PW.
Od 1924 r. związany z AG, gdzie w 1924 r. został prof. nadzw., a od 1935 r. prof. zw. w Katedrze Maszyn Hutniczych oraz Walcownictwa i Kuźnictwa. W opinii wychowanków był dobrym wykładowca i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego.
Publikował w „Hutniku” artykuły z zakresu walcownictwa, opracował tabele stygnięcia żelaza okrągłego, przeprowadzał badania dla poparcia teorii „płynięcia stożków”. Uczestniczył w pracach nad polską terminologią techniczną dot. hutnictwa.
Źródło:
- Polski słownik pionierów techniki. s. 126
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 138–141