Andrzej Adolf Stanisław Bolewski

Andrzej Adolf Stanisław Bolewski
Nazwisko	Bolewski
Imię / imiona	Andrzej Adolf Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH	Zasłużony dla AGH
Data urodzenia	17 lipca 1906
Miejsce urodzenia	Małogoszcz
Data śmierci	29 października 2002
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mineralogia, petrografia, surowce mineralne
Pełnione funkcje	Prorektor ds. nauki (1951–52), (1961–64)
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1984
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne zasługi dla rozwoju mineralogii i petrografii, dla tworzenia podstaw naukowych gospodarki surowcami mineralnymi, a także wysoko ceniąc działalność w odbudowie i rozbudowie Uczelni, w utrzymaniu Jej konspiracyjnego życia podczas ciężkich lat okupacji
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki Polonia Restituta, Medal Rodła, Krzyż Komandorski OOP, Odznaka Grunwaldzka, Krzyż Oświęcimski
Funkcje Gdzie od do Prorektor AGH 1951 1952 Prorektor AGH 1961 1964

Prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Adolf Stanisław Bolewski (1906–2002)

Specjalność: mineralogia, petrografia, surowce mineralne

Życiorys

Urodził się 17 lipca 1906 r. w Małogoszczy, woj. kieleckie, zmarł 29 października 2002 r. w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Wydziale Górniczym AG w Krakowie w 1931 roku. Pracę w Akademii podjął, jako młodszy asystent, w 1928 r., tutaj osiągnął stopnie i tytuły naukowe: doktorat na Wydziale Górniczym (1935), habilitacja (1939), doktorat z nauk geologicznych (1950). Od 1945 r. pełnił funkcję zast. profesora, od 1946 r. prof. nadzw., od 1951 r. prof. zw. W latach 1953–69 był Kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii, w latach 1969–76 prof. zw. Zakładu Mineralogii i Geochemii Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych.

W 1939 r. uczestniczył w obsadzeniu Zaolzia. W listopadzie 1939 r. aresztowany podczas tzw. Sonderaktion Krakau i więziony w KZ Sachsenchausen i KZ Dachau. Po powrocie do Krakowa w 1940 r. organizował konspiracyjną AG oraz tajne kształcenie młodych pracowników nauki.

Po wojnie — doradca naukowy Grupy Operacyjnej KERM „Dolny Śląsk”, pełnomocnik d/s organizacji administracji polskiej na Dolnym Śląsku, współpracownik naukowy Biura Prac Kongresowych MSZ, doradca delegacji polskiej na konferencjach międzynarodowych w Poczdamie, Moskwie i Pradze, na których ustalono granice Polski.

W 1950 r.- pełnomocnik Ministra Oświaty d/s organizacji Wydziału Górniczego Politechniki Śląskiej, później członek komisji d/s reorganizacji studiów geologicznych w Polsce. Członek korespondent PAN (1952), czł rzecz. PAN (1976), czł. rzecz. PAU (1990). Prezes Centralnego Urzędu Geologii i organizator państwowej służby geologicznej (1952–57).

Współpracował z International Mineralogical Association, członek The Mineralogical Society, członek Society Francaise de Mineralogie et la Cristallographie, członek International Commission on the History of Geological Science-INHIGEO. Redaktor, współzałożyciel i wieloletni prezes Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.

Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej (1984 r.) i Politechniki Śląskiej w Gliwicach, członek rzeczywisty PAN i PAU.

Autor ponad 100 rozpraw i artykułów, autor licznych podręczników akademickich z zakresu mineralogii oraz petrografii, surowców mineralnych, geologii gospodarczej, metod badań minerałów i skał.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki Polonia Restituta, Medal Rodła, Krzyż Komandorski OOP, Odznaka Grunwaldzka, Krzyż Oświęcimski, Medal im. Mikołaja Kopernika. Honorowy tytuł górniczy — górniczy dyrektor generalny.

Źródło

• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 nr 32–33. s. 31–32
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 620
• Buletyn Informacyjny Pracowników AGH1994 nr 8–9. s. 24–25
• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 18
• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa 1993. S. 66
• Nekrolog