Andrzej Kazimierz Zalewski: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Kazimierz Zalewski
Nazwisko	Zalewski
Imię / imiona	Andrzej Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia	4 lutego 1898
Miejsce urodzenia	Warszawa
Data śmierci	16 stycznia 1978
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	inż. dróg i mostów, ekonomia i organizacji produkcji hutniczej
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry i Zakładu Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa
Wydział	Wydział Metalurgiczny ; ;

Wersja z 09:41, 26 mar 2015

Prof. nadzw. mgr inż. Andrzej Kazimierz Zalewski (1898–1978)

Specjalność: inż. dróg i mostów, ekonomika i organizacja produkcji hutniczej

Życiorys

Urodził się 4 lutego 1898 roku w Warszawie, zmarł 16 stycznia 1978 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

W 1922 roku uzyskał dyplom inżyniera dróg i mostów na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.

W latach 1922-1938 pracował w Spółce Akcyjnej Wielkie Piece i Zakłady Ostrowieckie. W 1925 roku zorganizował Komisję Bezpieczeństwa Pracy (organ Związku Polskich Hut Żelaza) i objął jej przewodnictwo. W 1938 roku został wybrany na na urzędującego wiceprezesa Naczelnej Organizacji Hutnictwa Polskiego.

W czasie II wojny światowej należał do AK. jego zadania obejmowały pracę w wywiadzie przemysłowym, koordynowanie niektórych działań sabotażu (dywersji technicznej) oraz przygotowanie odbudowy polskiego przemysłu hutniczego po wojnie.

w 1945 roku został doradcą ministra przemysłu i handlu i przewodniczącym Komisji Rozwoju i Racjonalizacji Hutnictwa Żelaza, a także został powołany do Centralnego Urzędu Planowania (CUP) w celu opracowania planów inwestycyjnych do 1950 roku. W 1947 roku uczestniczył jako ekspert w rozmowach z Międzynarodowym Bankiem Inwestycyjnym. W 1948 roku delegowano go do Komitetu Przemysłowego Europejskiej Komisji ekonomicznej ONZ. W 1949 roku CUP przejęła Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego (PKPG).

Po nasileniu działań reżimu stalinowskiego, jako bezpartyjny i z przeszłością "kapitalistyczną" i konspiracyjną prof. Zalewski znalazł się z trudnej sytuacji. w związku z tym w 1949 roku zwolnił się z PKPG w celu "całkowitego poświęcenia się pracy naukowej".

W 1949 roku podjął pracę w Zakładzie Metalografii Wydziału Hutniczego Akademii Górniczej jako starszy asystent, od 1952 - adiunkt, od 1954 - zastępca profesora, od 1956 - docent. Prowadził wykłady z ekonomiki i organizacji pracy oraz planowania w hutnictwie. Zorganizował Zakład Projektowania Hut przy Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa na Wydziale Metalurgicznym, a w 1952-1956 Katedrze Ekonomiki i Organizacji Produkcji Hutniczej. Ponieważ tytuł profesora nadawała Centralna Komisja Kwalifikacyjna za zgodą władz partyjnych, pomimo wcześniejszych wniosków uczelni dopiero w 1959 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego.

Był autor prac naukowych i skryptów.

Członkostwa: 1969 - z jego inicjatywy powstał Komitet Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, 1968-1974 prezes, a potem honorowy prezes Tow. Naukowego Organizacji i Kierownictwa

Źródło:

Słownik biograficzny techników polskich. Z. 21. Warszawa 2010. S. 174–177, portr.
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1950/51. Kraków 1951. S. 50
Akademia Górniczo-Hutnicza. Rok akademicki 1960–1961. Skład osobowy i spis wykładów. Kraków [1960]. S. 105

@@ Linia 53: / Linia 53: @@
 Urodził się 4 lutego 1898 roku w Warszawie, zmarł 16 stycznia 1978 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
-W 1922 roku uzyskał dyplom inżyniera dróg i mostów na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. W 1959 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego.
+W 1922 roku uzyskał dyplom inżyniera dróg i mostów na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.
-W latach 1922-1938 pracował w Spółce Akcyjnej Wielkie Piece i Zakłady Ostrowieckie. W 1925 roku zorganizował Komisję Bezpieczeństwa Pracy (organ Związku Polskich Hut Żelaza) i objął jej przewodnictwo. W 1938 roku został wybrany na na urzędującego wiceprezesa wiceprzewodniczący Naczelnej Organizacji Hutnictwa Polskiego; 1945-1948 doradca ministra ds. hutnictwa; 1949 - delegowany do Kom. Przemysłowego Europejskiej Kom. Ekonomicznej ONZ; 1957- Rada Ekonomiczna przy Prezydium Rządu; 1971-1972 - Komisja ds. Unowocześniania Systemu Funkcjonowania Gospodarki Państwa.
+W latach 1922-1938 pracował w Spółce Akcyjnej Wielkie Piece i Zakłady Ostrowieckie. W 1925 roku zorganizował Komisję Bezpieczeństwa Pracy (organ Związku Polskich Hut Żelaza) i objął jej przewodnictwo. W 1938 roku został wybrany na na urzędującego wiceprezesa  Naczelnej Organizacji Hutnictwa Polskiego.
-W 1949 roku podjął pracę w Zakładzie Metalografii [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] Akademii Górniczej jako starszy asystent, od 1952 - adiunkt, od 1954 - zastępca profesora, od 1956 - docent. Prowadził wykłady z ekonomiki i organizacji pracy oraz planowania w hutnictwie. Zorganizował Zakład Projektowania Hut przy Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa na Wydziale Metalurgicznym, a w 1952-1956 Katedrze Ekonomiki i Organizacji Produkcji Hutniczej.
+W czasie II wojny światowej należał do AK. jego zadania obejmowały pracę w wywiadzie przemysłowym, koordynowanie niektórych działań sabotażu (dywersji technicznej) oraz przygotowanie odbudowy polskiego przemysłu hutniczego po wojnie.
-Autor prac naukowych i skryptów.
+w 1945 roku został doradcą ministra przemysłu i handlu i przewodniczącym Komisji Rozwoju i Racjonalizacji Hutnictwa Żelaza, a także został powołany do Centralnego Urzędu Planowania (CUP) w celu opracowania planów inwestycyjnych do 1950 roku. W 1947 roku uczestniczył jako ekspert w rozmowach z Międzynarodowym Bankiem Inwestycyjnym. W 1948 roku delegowano go do Komitetu Przemysłowego Europejskiej Komisji ekonomicznej ONZ. W 1949 roku CUP przejęła Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego (PKPG).
+Po nasileniu działań reżimu stalinowskiego, jako bezpartyjny i z przeszłością "kapitalistyczną" i konspiracyjną prof. Zalewski znalazł się z trudnej sytuacji. w związku z tym w 1949 roku zwolnił się z PKPG w celu "całkowitego poświęcenia się pracy naukowej".
+W 1949 roku podjął pracę w Zakładzie Metalografii [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] Akademii Górniczej jako starszy asystent, od 1952 - adiunkt, od 1954 - zastępca profesora, od 1956 - docent. Prowadził wykłady z ekonomiki i organizacji pracy oraz planowania w hutnictwie. Zorganizował Zakład Projektowania Hut przy Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa na Wydziale Metalurgicznym, a w 1952-1956 Katedrze Ekonomiki i Organizacji Produkcji Hutniczej. Ponieważ tytuł profesora nadawała Centralna Komisja Kwalifikacyjna za zgodą władz partyjnych, pomimo wcześniejszych wniosków uczelni dopiero w 1959 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego.
+Był autor prac naukowych i skryptów.
 Członkostwa: 1969 - z jego inicjatywy powstał Komitet Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, 1968-1974 prezes, a potem honorowy prezes Tow. Naukowego Organizacji i Kierownictwa