Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
|death_date=8 lipca 2000
|death_date=8 lipca 2000
|fields=hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
|fields=hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
|function=Kierownik Zakładu Automatyki  (1962–1992), Dyrektor ds. Nauki (1969-1983)
|function=Kierownik Zakładu Automatyki  (1962–1992)
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|awards=Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki,  Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż AK, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN
|awards=Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki,  Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż AK, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN

Wersja z 08:31, 29 kwi 2015

Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz
Wieslaw Zapalowicz.jpg
Nazwisko Zapałowicz
Imię / imiona Wiesław Olgierd Aureliusz
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 2 kwietnia 1922
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 8 lipca 2000
Dyscyplina/specjalności hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Automatyki (1962–1992)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż AK, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN

Prof. nadzw. dr inż. Wiesław Olgierd Zapałowicz (1922–2000)

Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)

Życiorys

Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.

W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.

W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na Wydziale Elektro-Mechanicznym Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.

Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.

W latach 1949–57 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–55 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych. Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa (1961–1969); w latach 1970-1983 konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.

Badania: teoria sterowania; teoria wielkich systemów w badaniach operacyjnych; teoria automatów; napędy i sterowanie hydrauliczne i pneumatyczne; optymalizacja procesów przeróbki plastycznej; zastosowanie metod elastooptyki.

Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.

Członek International Center for Mechanical Sciences.

Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.

Nagrody i odznaczenia

Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż AK, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, inne.

Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 821, portr.
  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 241–242
  • Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu // Biuletyn informacyjny pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej. - 2000, nr 83, s. 25-26