Georgij Wiaczesławowicz Kurdiumow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
|birth_date=14 lutego 1902
|birth_date=14 lutego 1902
|birth_place=Rylsk
|birth_place=Rylsk
|death_date=1988?
|fields=metaloznawstwo, fizyka metali
|fields=metaloznawstwo, fizyka metali
|dhc_year=1967
|dhc_year=1967
Linia 43: Linia 44:
|children=
|children=
}}
}}
'''Georgi Wiaczesławowicz Kurdiumow''' (1902-)
'''Georgi Wiaczesławowicz Kurdiumow''' (1902-1988?)


Specjalność: metaloznawstwo, fizyka metali
Specjalność: metaloznawstwo, fizyka metali
Linia 49: Linia 50:
= Nota biograficzna =
= Nota biograficzna =


Urodził się 14 lutego 1902 roku w Rylsku.  
Urodził się 14 lutego 1902 roku w Rylsku. Zmarł w 1988? roku.


W 1926 roku ukończył Instytut Politechniczny w Leningradzie (obecnie Petersburg).
W 1926 roku ukończył Instytut Politechniczny w Leningradzie (obecnie Petersburg).

Wersja z 07:38, 30 lip 2015

Georgij Wiaczesławowicz Kurdiumow
Georgi Kurdiumow.jpg
Nazwisko Kurdiumow
Imię / imiona Georgi Wiaczesławowicz


Data urodzenia 14 lutego 1902
Miejsce urodzenia Rylsk
Data śmierci 1988?
Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo, fizyka metali


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1967
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla rozwoju fizyki metali a w szczególności teorii przemian bezdyfuzyjnych

Georgi Wiaczesławowicz Kurdiumow (1902-1988?)

Specjalność: metaloznawstwo, fizyka metali

Nota biograficzna

Urodził się 14 lutego 1902 roku w Rylsku. Zmarł w 1988? roku.

W 1926 roku ukończył Instytut Politechniczny w Leningradzie (obecnie Petersburg).

Pracował w Instytucie Fizyki Technicznej w Leningradzie (1924-1932), w Laboratorium Przemian Fazowych Instytutu Metaloznawstwa w Dniepropietrowsku (1932-1944), a w latach 1933-1941 był profesorem fizyki metali w Uniwersytecie w Dniepropietrowsku.

Był dyrektorem Centralnego Instytutu Metalurgii Żelaza w Moskwie od 1945 roku.

W 1926 roku rozpoczął, wspólnie z profesorem G. Sachsem we Frankfurcie, studia nad krystalografią przemiany martenzytycznej, które dały podstawy teorii przemian martenzytycznych w stali i innych stopach. Opisał zjawiska umocnienia metali i stopów. Jego prace naukowe dotyczyły badań struktury stali hartowanej stopów obrobionych cieplnie oraz martenzytu.

Współpracował z Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie i Instytutem Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Członek Amerykańskiego Towarzystwa Metalurgicznego (od 1965).

Członek Ukraińskiej Akademii Nauk (od 1946), Akademii Nauk NRD (od 1969), członek zwyczajny Akademii Nauk ZSRR.

Odznaczenia i nagrody

Liczne najwyższe nagrody naukowe ZSRR

Bibliografia

Książki

  • Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica (Kraków). Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej ; [oprac. merytoryczne: Ryszard Benesch et al. ; red.: Jerzy Kajtoch]. Kraków: Małopolska Oficyna Wydaw. KRAK-BUCH, 1994, s. 26, portr.

Artykuły

  • Zeszyty Naukowe Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1970 z. 265, (Seria): Metalurgia i Odlewnictwo 1970 z. 37, s. 11-12, fot.

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
  • [Dyplom nadania DHC AGH] (materiały Archiwum AGH)