Piotr Wasiunyk: Różnice pomiędzy wersjami

Piotr Wasiunyk
Nazwisko	Wasiunyk
Imię / imiona	Piotr
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	14 lutego 1911
Miejsce urodzenia	Porzecze
Data śmierci	4 stycznia 2004
Miejsce śmierci	Jasło
Dyscyplina/specjalności	obróbka plastyczna metali
Wydział	Wydział Metalurgiczny ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 13:20, 12 lis 2015

Prof. zw. dr hab. inż. Piotr Wasiunyk (1911–2004)

Specjalność: obróbka plastyczna metali

Życiorys

Urodził się 14 lutego 1911 roku w miejscowości Porzecze. Zmarł 4 stycznia 2004 roku w Jaśle. Pochowany na Nowym Cmentarzu w Jaśle.

Absolwent Politechniki Lwowskiej (1939).

W latach 1940–1956 zajmował się technologią obróbki plastycznej w przemyśle maszynowym. Od 1956 roku pracuje w Akademii Górniczo-Hutniczej na Wydziale Metalurgicznym: do 1965 roku był zastępcą profesora, następnie docentem i profesorem (1972-1980). W AGH uzyskał doktorat (1961), habilitacja (1964), prof. nadzw. (1972), prof. zw. (1977).

Wieloletni pracownik i konsultant Przemysłu Hutniczego i Biur Projektowych Przemysłu Przetwórczego.

Członek sekcji i komisji PAN, Rady Naukowo-Technicznej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Wyrobów Metalowych, Rady Naukowej Instytutu Obróbki Plastycznej.

Twórca wielu nowych metod obróbki plastycznej, m.in. matrycowego kucia wielowykrojowego, kucia bezwypływkowego, kucia na kuźniarkach, technologii wykonania odkuwek łożysk tocznych.

Wybitny uczony i nauczyciel wielu pokoleń młodzieży akademickiej, zawsze zaangażowany w pracy naukowej i organizacyjnej. Autor ponad 100 prac, w tym 8 książek i 2 patenty. Promotor 18 doktoratów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, "Medal Honorowy" Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej w uznaniu wyjątkowych zasług położonych dla rozwoju hutnictwa i nauk metalurgicznych

Bibliografia

Źródło:

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 773–774
Dziennik Polski 2005 nr 3 (5 I 2005). s. 12 [nekrologi]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 387
Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951); Wydział Metalurgiczny (1951-1993); Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012 / oprac. red. Bogdan Pawłowski. - Kraków : Wydawnictwo Naukowe "Akapit", 2012. S. 135-136, portr.

@@ Linia 52: / Linia 52: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się 14 lutego 1911 r. w miejscowości Porzecze. Zmarł 4 stycznia 2004 r. w Jaśle. Pochowany na Nowym Cmentarzu w Jaśle.
+Urodził się 14 lutego 1911 roku w miejscowości Porzecze. Zmarł 4 stycznia 2004 roku w Jaśle. Pochowany na Nowym Cmentarzu w Jaśle.
-Absolwent Politechniki Lwowskiej (1939); doktorat (1961), habilitacja (1964), prof. nadzw. (1972), prof. zw. (1977).
+Absolwent Politechniki Lwowskiej (1939).
 W latach 1940–1956 zajmował się technologią obróbki plastycznej w przemyśle maszynowym.
-Od 1956 r. w Akademii Górniczo-Hutniczej na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]]: do 1965 r. był zastępcą profesora, następnie docentem i profesorem (1972-1980).
+Od 1956 roku pracuje w Akademii Górniczo-Hutniczej na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]]: do 1965 roku był zastępcą profesora, następnie docentem i profesorem (1972-1980). W AGH uzyskał doktorat (1961), habilitacja (1964), prof. nadzw. (1972), prof. zw. (1977).
 Wieloletni pracownik i konsultant Przemysłu Hutniczego i Biur Projektowych Przemysłu Przetwórczego.
@@ Linia 65: / Linia 65: @@
 Twórca wielu nowych metod obróbki plastycznej, m.in. matrycowego kucia wielowykrojowego, kucia bezwypływkowego, kucia na kuźniarkach, technologii wykonania odkuwek łożysk tocznych.
-Wybitny uczony i nauczyciel wielu pokoleń młodzieży akademickiej, zawsze zaangażowany w pracy naukowej i organizacyjnej. Autor ponad 70 prac z zakresu teorii plastyczności metali oraz technologii obróbki plastycznej.
+Wybitny uczony i nauczyciel wielu pokoleń młodzieży akademickiej, zawsze zaangażowany w pracy naukowej i organizacyjnej. Autor ponad 100 prac, w tym 8 książek i 2 patenty. Promotor 18 doktoratów.
 == Odznaczenia i nagrody ==