Borys Mikułowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Borys Mikułowski | image = mikulb.jpg | family-name = Mikułowski | given-name = Borys | additional-name = | honorific-prefix = ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 64: Linia 64:
Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, ekspert przemysłu chemicznego w zakresie materiałów metalicznych pracujących w ekstremalnych warunkach eksploatacyjnych.
Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, ekspert przemysłu chemicznego w zakresie materiałów metalicznych pracujących w ekstremalnych warunkach eksploatacyjnych.


Źródło:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. s. 185-186




{{DEFAULTSORT:Mikułowski, Borys }}
{{DEFAULTSORT:Mikułowski, Borys }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:35, 10 gru 2013

Borys Mikułowski
Nazwisko Mikułowski
Imię / imiona Borys
Tytuły / stanowiska prof. dr hab.inż.
Data urodzenia 1943


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}Property "Fields" (as page type) with input value "inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process.



Odznaczenia i nagrody Trzykrotnie resortowe; Złoty Medal Uniwersytetu w Brnie 1989, Złotyu Krzyż Zasługi 1988; Złota Odznaka Honorowa NOT 1991, Medal KEN 1999.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19841987
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19871990

prof. dr hab.inż. Borys Mikułowski (1943-)

Specjalność: inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}

Urodził się 4 marca 1943 roku w Siemiatyczach. Absolwent AGH 1966, dr 1973, dr hab. 1983, prof. 1997.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH na Wydziale Metali Nieżelaznych, najpierw jako asystent w Katedrze Metaloznawstwa i Metali Nieżelaznych (1966-1969), później starszy asystent (1969-1973), następnie adiunkt w Instytucie Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa (1973-1984), później jako docent (1984-1992), a następnie profesor w Katedrze Struktury i Mechaniki Ciała Stałego (1992-). W latach 1989-1991 był kierownikiem Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego. W latach 1984-1987 był prodziekanem, a w latach 1987-1990 dziekanem Wydziału Metali Nieżelaznych.

Był stypendystą Uniwersytetu Wiedeńskiego (1980), odbył staż naukowy w Uniwersytecie Karola w Pradze (1981), w latach 1992-1993 był na kontrakcie naukowym w Uniwersytecie Wiedeńskim.

Członek The Minerals, Metals and Materials Society; Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego oraz Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego.

Działalność naukowo-badawcza: wpływ parametrów fizycznych na własności metali polikrystalicznych, głównie o strukturze heksagonalnej; badania mechanizmów poślizgu i bliźniakowania w monokryształach cynku i stopów cynku; rola wad punktowych w procesach umocnienia i zdrowienia metali; wpływ parametrów technologicznych, obróbki cieplnej oraz składu chemicznego na własności metali i stopów; wpływ warunków eksploatacji na zmiany struktury i własności nadstopów z grup: Fe-Ni-Cr i Fe-Cr-Ni; procesy rozpuszczania i wydzielania w nadstopach na bazie niklu oraz żelaza; struktura oraz własności tlenkowych materiałów nadprzewodzących.

Autor wielu publikacji naukowych oraz opinii i ekspertyz. Autor patentów, promotor prac doktorskich. Stały recenzent "physica status solidi".

Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, ekspert przemysłu chemicznego w zakresie materiałów metalicznych pracujących w ekstremalnych warunkach eksploatacyjnych.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. s. 185-186