Zygmunt Rozen: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
||
| Linia 83: | Linia 83: | ||
{{DEFAULTSORT:Rozen, Zygmunt }} | {{DEFAULTSORT:Rozen, Zygmunt }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 15:23, 17 gru 2015
| Zygmunt Rozen | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Rozen | ||||||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||||||
| Data urodzenia | 16 maja 1874 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Zbaraż | ||||||||||||
| Data śmierci | 29 maja 1936 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mineralogia, petrografia | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AG (1927–1929), (1931–1934) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr Zygmunt Rozen (1874–1936)
Specjalność: mineralogia, petrografia
Życiorys
Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypendysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle.
W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych.
Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923), prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936. Pełnił obowiązki prodziekana na Wydziale Górniczym w latach 1927-1929 i 1931-1934. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ.
Zgromadził duży zbiór minerałów i skał solnych ze środkowo-niemieckich złóż, którego część udało się uratować i jest przechowywana w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1931 r. we współpracy z prof. I. Stellą-Sawickim zorganizował Stację Doświadczalną Przemysłu Mineralnego i Budownictwa.
Jest autorem 22 opracowań naukowych, podręcznika oznaczania minerałów, pięciu patentów dotyczących surowców mineralnych i produkcji przemysłu mineralnego.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 172–177
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 128–131