Władysław Duliński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”)
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”)
Linia 51: Linia 51:




== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==





Wersja z 18:17, 4 sty 2016

Władysław Duliński
Wladyslaw Dulinski.jpg
Nazwisko Duliński
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 8 października 1926
Miejsce urodzenia Prądnik Korzkiewski
Data śmierci 2011
Dyscyplina/specjalności gazownictwo ziemne, eksploatacja i zagospodarowanie wód mineralnych
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Gazownictwa i Zagospodarowania Złóż Gazu Ziemnego Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1985–1991)
Wydział Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Władysław Duliński (1926–2011)

Specjalność: gazownictwo ziemne, eksploatacja i zagospodarowanie wód mineralnych


Nota biograficzna

Urodził się 8 października 1926 r. w Prądniku Korzkiewskim. Zmarł w 2011 r.

Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, inżynier górnik (1955), mgr inż. (1956), dr nauk technicznych (1964), dr hab. (1969), profesor (1979).

W AGH asystent (1955–1957), starszy asystent (1968–1964), adiunkt (1964–1971), docent (1971–1979), prof. nadzw. (1979–1991), profesor zw. od 1991 r. Kierownik Zakładu Gazownictwa Ziemnego w Katedrze Kopalnictwa Naftowego na Wydziale Górniczym (1966–71), kierownik Zakładu Eksploatacji Złóż Gazu Ziemnego i Gazownictwa na Wydziale Wiertniczo-Naftowym (1971–1985), kierownik Zakładu Gazownictwa i Zagospodarowania Złóż Gazu Ziemnego w Instytucie Wiertniczo-Naftowym (1985–1991). Kierownik naukowo-dydaktyczny Punktu Konsultacyjnego AGH w Krośnie (1969–1978), kierownik Studium Podyplomowego (1965–1966, 1979–1980, 1985–1986, 1988–1989). Zastępca dyrektora Instytutu Wiertniczo-Naftowego (1988–1990).


Członek Sekcji Wiertnictwa i Eksploatacji Surowców Płynnych Komitetu Górnictwa PAN, Rady Naukowej Instytutu Górnictwa Nafty i Gazu, delegat Polski do Międzynarodowej Unii Gazowniczej, członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Techniki Uzdrowiskowej i innych stowarzyszeń.

Autor 98 publikacji, 4 patentów, 2 wzorów użytkowych, 10 projektów racjonalizatorskich.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, nagrody resortowe


Bibliografia

  • Współcześni uczeni polscy. Słowniik biograficzny. T. 1: A–G. Warszawa [ca] 1998. S. 340–341
  • Dziennik Polski 2011 nr 139 (16 VI 2011). s. A13 [nekrologi]