Stanisław Markowski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
||
Linia 71: | Linia 71: | ||
== | == Nota biograficzna == | ||
Wersja z 18:51, 4 sty 2016
Stanisław Markowski | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Markowski | ||||||||||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||
Data urodzenia | 18 czerwca 1912 | ||||||||||||||||
Miejsce urodzenia | Warszawa | ||||||||||||||||
Data śmierci | 8 września 1977 | ||||||||||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | obróbka metali skrawaniem | ||||||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1956–1957), Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1957-1960), (1964–1966) | ||||||||||||||||
Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| ||||||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||||||||||
|
Prof. zw. dr inż. Stanisław Markowski (1912–1977)
Specjalność: obróbka metali skrawaniem
Nota biograficzna
Urodził się 18 czerwca 1912 roku Warszawie, zmarł 8 września 1977 roku w Krakowie.
Studiował na Politechnice Gdańskiej. Okupację spędził w Oflagu w Woldenbergu.
W 1946 roku objął obowiązki młodszego asystenta w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Akademii Górniczej w Krakowie. W 1947 r. złożył egzamin dyplomowy na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych. W 1954 r. został mianowany zastępcą profesora, a w 1955 r. docentem na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. Doktoryzowal się w 1957 roku.
Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1956–1957), Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1957-1960, 1964–1966). Kierownik Katedry Technologii Mechanicznej 1957-1968, zastępca dyrektora ds. naukowych w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn 1969-1974. W 1963 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1972 profesorem zwyczajnym.
Jego działalność naukowa była wszechstronna: obróbka metali skrawaniem, uzyskiwanie miedzi z nowego złoża metodami hydrometalurgicznymi, wibracyjne brykietowanie wiórów metali itp.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia naukowe
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 94
- Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 227, portr.