Wiktor Kulczycki: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
||
Linia 68: | Linia 68: | ||
Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego. | Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Krzyż Orląt Lwowskich, [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka Honorowa NOT. | Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Krzyż Orląt Lwowskich, [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka Honorowa NOT. |
Wersja z 14:39, 15 sty 2016
Wiktor Kulczycki | |
---|---|
Nazwisko | Kulczycki |
Imię / imiona | Wiktor |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Data urodzenia | 21 marca 1896 |
Miejsce urodzenia | Korczyna |
Data śmierci | 14 stycznia 1973 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | eksploatacja złóż ropy i gazu, naftowa inżynieria złożowa |
Wydział | Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|
Odznaczenia i nagrody | Order Virtuti Militari, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi |
Dr inż. Wiktor Kulczycki (1896–1973)
Specjalność: eksploatacja złóż ropy i gazu, naftowa inżynieria złożowa
Nota biograficzna
Urodził się 21 marca 1896 r. w Korczynie w pow. krośnieńskim. Zmarł 14 stycznia 1973 r. w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W roku 1919 wstąpił na Politechnikę Lwowską, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika w roku 1924. Po ukończeniu studiów podjął pracę w firmie „Małopolska” w Bitkowie.
Po wojnie pełnił funkcję dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Naftowego w Krakowie, a później dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1951 roku podjął pracę w Biurze Projektów, a w 1957 roku przeszedł do Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych w Krakowie. Łączył pracę zawodową z naukowo-dydaktyczną
W latach 1948-1949 w Akademii Górniczej prowadził wykłady z eksploatacji złóż ropy i gazu. A w AGH w latach 1952 - 1968 z mechaniki płynów w złożach ropy naftowej i gazy ziemnego. W 1961 r. uzyskał tytuł dr. nauk technicznych w AGH na podstawie pracy " Obliczanie gazodynamiczne dla projektowania i rozwiercania pól gazowych na przykładzie pola Swarzów".
Na emeryturę przeszedł w 1962 r.
Autor licznych rozpraw teoretycznych i publikacji książkowych.
Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego.
Odznaczenia i nagrody
Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Krzyż Orląt Lwowskich, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka Honorowa NOT.
Źródło:
- Wiek Nafty 1994 nr 2. s. 23–24
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 50–51