Julian Michał Samujłło-Sulima

Julian Michał Samujłło-Sulima
Nazwisko	Samujłło-Sulima
Imię / imiona	Julian Michał
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia	6 kwietnia 1907
Miejsce urodzenia	Warklany
Data śmierci	5 kwietnia 1985
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	górnictwo odkrywkowe
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–60), (1964–66)
Wydział	Wydział Górniczy
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Górniczy 1956 1960 Prodziekan Wydział Górniczy 1964 1966

Prof. nadzw. mgr inż. Julian Michał Samujłło-Sulima (1907–1985)

Specjalność: górnictwo odkrywkowe

Nota biograficzna

Urodził się 6 kwietnia 1907 roku w Warklanach (Inflanty Polskie), zmarł 5 kwietnia 1985 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Do 1928 roku wraz z rodziną mieszkał na terenie Rosji i ZSRR. W 1928 roki Przyjechał do Polski i wstąpił na Wydział Górniczy Akademii Górniczej. Wydział ten ukończył 20 czerwca 1939 roku, otrzymując dyplom inż. górnika. W czasie studiów od 1934 r. do wybuchu II wojny światowej był asystentem w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Górniczym. Od 1 lipca 1939 roku pracował w Rudzkim Gwarectwie Węglowym w Rudzie Śląskiej jako inż. mierniczy. Po wybuchu wojny opuścił Śląsk i udał się do Jasła gdzie pracował jako kierownik kamieniołomu. Następnie od 15 czerwca 1949 roku pracował w Krakowie jako motorniczy w Krakowskich Kolejach Elektrycznych, a od 16 stycznia 1941 do 1 lutego 1945 w Okręgowym Biurze Pomiarowym w Krakowie jako pracownik techniczny - inspektor.

1 lutego 1945 roku powrócił do pracy w AG, gdzie został starszym asystentem przy Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Geologiczno-Mierniczym. Od 6 maja 1946 roku podjął pracę w przemyśle.

W 1951 roku powrócił na Uczelnię jako wykładowca na Wydziale Górniczym. W 1955 r. został zastępcą profesora w Katedrze Eksploatacji Złóż Wydziału Górniczego, następnie w 1959 roku docentem, kierownikiem Katedry Górnictwa Odkrywkowego - 1964, zastępcą dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego (1969) i kierownikiem Zakładu Projektowania i Robót Wydobywczych (1969).

W 1967 r. otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego. Był jednym z organizatorów Katedry Górnictwa Odkrywkowego. W latach 1974–79 był kierownikiem Zakładu Techniki Strzelniczej, a w latach 1956–60 i 1964–66 prodziekanem Wydziału Górniczego AGH.

Wydał 6 książek i 19 skryptów, oraz wiele artykułów w czasopismach fachowych. Był współautorem 2 patentów i wielu ekspertyz i opinii dla przemysłu. Pod jego kierunkiem tytuły inżynierów i magistrów inżynierów uzyskało 525 absolwentów, a 14 tytuły doktora nauk technicznych.

Był członkiem i wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Centralnego Ośrodka Badawczo-Projektowego Górnictwa Odkrywkowego "POLTEGÓR" we Wrocławiu, a także w latach 1969 - 1972 przewodniczącym Rady Techniczno-Ekonomicznej Zjednoczenia Przemysłu Kamienia Budowlanego.

Prowadził badania historyczne. Już w 1938 roku nawiązał współpracę z redakcją Polskiego Słownika Biograficznego, publikując w nim biogramy osób zasłużonych dla rozwoju techniki.

Był także autorem publikacji o AGH.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa" i "Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Złota Odznaka NOT, Złota Odznaka Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Złota Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej, honorowy tytuł i odznaka "Zasłużony Nauczyciel PRL", ponadto otrzymał górniczy stopień generalnego dyrektora i honorową szpadę górniczą.

Źródło:

• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 131–132
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 348, portr.