Leon Syroczyński: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
||
| Linia 62: | Linia 62: | ||
W 1923 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi położone dla dobra techniki i kraju. | W 1923 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi położone dla dobra techniki i kraju. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej (za zasługi w kopalnictwie naftowym), belgijski Order Leopolda, [[Krzyż Kawalerski OOP]] | Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej (za zasługi w kopalnictwie naftowym), belgijski Order Leopolda, [[Krzyż Kawalerski OOP]] | ||
Wersja z 14:58, 15 sty 2016
| Leon Syroczyński | |
|---|---|
| Nazwisko | Syroczyński |
| Imię / imiona | Leon |
| Tytuły / stanowiska | Prof. inż. |
| Data urodzenia | 1844 |
| Miejsce urodzenia | Sitkowce |
| Data śmierci | 16 maja 1925 |
| Miejsce śmierci | Lwów |
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo |
| Pełnione funkcje | członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1923 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi położone dla dobra techniki i kraju |
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. inż. Leon Syroczyński (1844–1925)
Specjalność: górnictwo
Nota biograficzna
Urodził się w 1844 roku w Sitkowcach (pow. lipowiecki) na Ukrainie. Zmarł 16 maja 1925 roku we Lwowie. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Studiował medycynę w Kijowie. Po wybuchu powstania styczniowego przerwał studia i włączył się do walk. W 1865 roku został wydalony do Austrii, następnie wyemigrował do Belgii, gdzie podjął studia górnicze. W 1869 roku uzyskał dyplom inżyniera górniczego École des Mines w Liege (Belgia). W latach 1869-1871 pracował jako inżynier w belgijskich kopalniach rud żelaznych i nieżelaznych. Od 1871 roku był inspektorem kolejowym w Holandii.
Od 1915 roku profesor i rektor Politechniki Lwowskiej, prezes Rady Zjazdów i Zrzeszeń Techników, aktywny członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie.
W 1923 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi położone dla dobra techniki i kraju.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej (za zasługi w kopalnictwie naftowym), belgijski Order Leopolda, Krzyż Kawalerski OOP
Bibliografia
Źródło:
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Polski Słownik Biograficzny T. 46/2 z. 189: Swolkień Bolesław — Syska Józef. Warszawa — Kraków, 2009. S. 297–299