Władysław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”)
Linia 70: Linia 70:
[[Krzyż Kawalerski OOP]], Nagroda Państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali, nagroda Wydz. IV PAN.
[[Krzyż Kawalerski OOP]], Nagroda Państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali, nagroda Wydz. IV PAN.


Źródło:
== Bibliografia ==
* BIP 1995 nr 18. s. 24–25
* BIP 1995 nr 18. s. 24–25
* Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505, portr.
* Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505, portr.

Wersja z 15:43, 25 sty 2016

Władysław Ptak
Wladyslaw Ptak.jpg
Nazwisko Ptak
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 17 kwietnia 1920
Miejsce urodzenia Wieliczka
Data śmierci 14 kwietnia 1990
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1962–1966)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Nagroda Państwowa II stopnia
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19621966


Prof. zw. dr inż. Władysław Ptak (1920–1990)

Specjalność: metalurgia

Nota biograficzna

Urodził się 17 kwietnia 1920 roku w Wieliczce. Zmarł 14 kwietnia 1990 w Krakowie.

W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, a już wcześniej, w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych Akademii Górniczej. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzwyczajny (1959), prof. zwyczajny (1969).

Był współorganizatorem Wydziału Metali Nieżelaznych i dziekanem tego wydziału przez pierwsze dwie kadencje (1962-1966). Pełnił również wiele innych funkcji akademickich. Między innymi był kierownikiem Zakładu Metalurgii Metali Lekkich Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych, od 1962 kierownikiem Katedry Procesów Metalurgicznych, a w latach 1969–1974 - dyrektorem Instytutu Metali Nieżelaznych.

Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.

Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Nagroda Państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali, nagroda Wydz. IV PAN.

Bibliografia

  • BIP 1995 nr 18. s. 24–25
  • Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505, portr.
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. s. 626