Julian Michał Samujłło-Sulima: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
Linia 90: | Linia 90: | ||
== Bibliografia == | |||
Wersja z 16:04, 25 sty 2016
Julian Michał Samujłło-Sulima | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Samujłło-Sulima | ||||||||||||
Imię / imiona | Julian Michał | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. mgr inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 6 kwietnia 1907 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Warklany | ||||||||||||
Data śmierci | 5 kwietnia 1985 | ||||||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | górnictwo odkrywkowe | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–60), (1964–66) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||||||
|
Prof. nadzw. mgr inż. Julian Michał Samujłło-Sulima (1907–1985)
Specjalność: górnictwo odkrywkowe
Nota biograficzna
Urodził się 6 kwietnia 1907 roku w Warklanach (Inflanty Polskie), zmarł 5 kwietnia 1985 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Do 1928 roku wraz z rodziną mieszkał na terenie Rosji i ZSRR. W 1928 roki Przyjechał do Polski i wstąpił na Wydział Górniczy Akademii Górniczej. Wydział ten ukończył 20 czerwca 1939 roku, otrzymując dyplom inż. górnika. W czasie studiów od 1934 r. do wybuchu II wojny światowej był asystentem w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Górniczym. Od 1 lipca 1939 roku pracował w Rudzkim Gwarectwie Węglowym w Rudzie Śląskiej jako inż. mierniczy. Po wybuchu wojny opuścił Śląsk i udał się do Jasła gdzie pracował jako kierownik kamieniołomu. Następnie od 15 czerwca 1949 roku pracował w Krakowie jako motorniczy w Krakowskich Kolejach Elektrycznych, a od 16 stycznia 1941 do 1 lutego 1945 w Okręgowym Biurze Pomiarowym w Krakowie jako pracownik techniczny - inspektor.
1 lutego 1945 roku powrócił do pracy w AG, gdzie został starszym asystentem przy Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Geologiczno-Mierniczym. Od 6 maja 1946 roku podjął pracę w przemyśle.
W 1951 roku powrócił na Uczelnię jako wykładowca na Wydziale Górniczym. W 1955 r. został zastępcą profesora w Katedrze Eksploatacji Złóż Wydziału Górniczego, następnie w 1959 roku docentem, kierownikiem Katedry Górnictwa Odkrywkowego - 1964, zastępcą dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego (1969) i kierownikiem Zakładu Projektowania i Robót Wydobywczych (1969).
W 1967 r. otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego. Był jednym z organizatorów Katedry Górnictwa Odkrywkowego. W latach 1974–79 był kierownikiem Zakładu Techniki Strzelniczej, a w latach 1956–60 i 1964–66 prodziekanem Wydziału Górniczego AGH.
Wydał 6 książek i 19 skryptów, oraz wiele artykułów w czasopismach fachowych. Był współautorem 2 patentów i wielu ekspertyz i opinii dla przemysłu. Pod jego kierunkiem tytuły inżynierów i magistrów inżynierów uzyskało 525 absolwentów, a 14 tytuły doktora nauk technicznych.
Był członkiem i wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Centralnego Ośrodka Badawczo-Projektowego Górnictwa Odkrywkowego "POLTEGÓR" we Wrocławiu, a także w latach 1969 - 1972 przewodniczącym Rady Techniczno-Ekonomicznej Zjednoczenia Przemysłu Kamienia Budowlanego.
Prowadził badania historyczne. Już w 1938 roku nawiązał współpracę z redakcją Polskiego Słownika Biograficznego, publikując w nim biogramy osób zasłużonych dla rozwoju techniki.
Był także autorem publikacji o AGH.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa" i "Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Złota Odznaka NOT, Złota Odznaka Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Złota Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej, honorowy tytuł i odznaka "Zasłużony Nauczyciel PRL", ponadto otrzymał górniczy stopień generalnego dyrektora i honorową szpadę górniczą.
Bibliografia
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 131–132
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 348, portr.