Maria Ihnatowicz: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
Linia 58: | Linia 58: | ||
== Bibliografia == | |||
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5, portr. | * 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5, portr. | ||
* Informator nauki polskiej 1992/94. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1993. S. 198 | * Informator nauki polskiej 1992/94. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1993. S. 198 |
Wersja z 16:06, 25 sty 2016
Maria Ihnatowicz | |
---|---|
Nazwisko | Ihnatowicz |
Imię / imiona | Maria |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 27 kwietnia 1921 |
Miejsce urodzenia | Sokal |
Data śmierci | 28 stycznia 1995 |
Dyscyplina/specjalności | nauki chemiczne, chemia i technologia chemiczna węgla |
Wydział | Wydział Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
|
Prof. dr hab. inż. Maria Ihnatowicz (1921–1995)
Specjalność: nauki chemiczne, chemia i technologia chemiczna węgla
Nota biograficzna
Urodziła się 27 kwietnia 1921 roku w Sokalu, zmarła 28 stycznia 1995 roku. Po ukończeniu studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej w 1946 roku uzyskała dyplom inżyniera chemika na Politechnice Gliwickiej. W tym samym roku została zatrudniona jako asystent, a potem adiunkt w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu. W tym okresie prowadziła pod kierunkiem prof. B. Rogi prace naukowe w zakresie chemii węgla i węglopochodnych. W 1955 roku podjęła pracę w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach. W roku 1962 uzyskała stopień naukowy doktora nauk technicznych, w 1971 roku stopień doktora habilitowanego na Wydziale Chemii Politechniki Wrocławskiej, a w roku 1985 tytuł profesora nadzwyczajnego.
Profesor Maria Ihnatowicz zajmowała się problematyką katalitycznych procesów uwodornienia węgla i ekstraktów węglowych oraz wykorzystaniem ciężkich frakcji hydrogenizatów węglowych do produkcji węgli uszlachetnionych. Od roku 1970 do 1990 roku pracowała w Instytucie Karbochemicznym, a następnie Ośrodku Przetwórstwa Węgla GIG w Tychach jako Kierownik Zakładu, a potem z-ca dyrektora d/s Naukowo-Badawczych.
W latach 1977–1991 była zatrudniona jako nauczyciel akademicki Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów AGH, gdzie prowadziła wykłady z technologii upłynniania węgla.
Bibliografia
- 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5, portr.
- Informator nauki polskiej 1992/94. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1993. S. 198