Michał Grażyński: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „=== Książki ===” na „==== Książki ====”) |
||
| Linia 66: | Linia 66: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
=== Książki === | ==== Książki ==== | ||
* Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 1993. s. 271 | * Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 1993. s. 271 | ||
Wersja z 14:50, 26 sty 2016
| Michał Grażyński | |
|---|---|
| Nazwisko | Grażyński |
| Imię / imiona | Michał |
| Tytuły / stanowiska | Dr |
| Data urodzenia | 12 maja 1890 |
| Miejsce urodzenia | Gdów |
| Data śmierci | 10 grudnia 1963 |
| Miejsce śmierci | Londyn |
| Dyscyplina/specjalności | historia
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1937 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi na polu utrwalenia polskości na terenie Polskiego Zagłębia |
Dr Michał Grażyński (1890–1963)
wojewoda śląski w latach 1929–1939, działacz polityczny i społeczny na Górnym Śląsku
Specjalność: historia
Nota biograficzna
Urodził się 12 maja 1890 r. w Gdowie k. Myślenic. Zmarł 10 grudnia 1965 r. w Londynie.
Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując doktoraty filozofii i prawa.
Podczas I wojny światowej organizator POW (Polska Organizacja Wojskowa) na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W znacznym stopniu przyczynił się do wszechstronnego rozwoju Śląska. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik Józefa Piłsudskiego, współorganizator Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez Chrześcijańską Demokrację, Lewiatana i konserwatystów. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego.
W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.
Od października 1939 r. we Francji, od 1940 r. na emigracji w Wielkiej Brytanii.
Bibliografia
Książki
- Encyklopedia popularna PWN. — Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 1993. s. 271
- Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 1995. s. 609
- Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10: gazy cieplarniane - guna. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN 2002. s. 408
Artykuły
- Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy, 1938 t. 30 nr 1 s. 1-10, fot.
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH