Eugeniusz Matula: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „=== Artykuły ===” na „==== Artykuły ====”) |
m (zamienił w treści „=== Inne ===” na „==== Inne ====”) |
||
| Linia 75: | Linia 75: | ||
* Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne // ''Wiadomości Hutnicze''. - 1988, nr 9, s. 237 | * Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne // ''Wiadomości Hutnicze''. - 1988, nr 9, s. 237 | ||
=== Inne === | ==== Inne ==== | ||
* Akta osobowe - Matula Eugeniusz | * Akta osobowe - Matula Eugeniusz | ||
{{DEFAULTSORT:Matula, Eugeniusz }} | {{DEFAULTSORT:Matula, Eugeniusz }} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 14:39, 28 sty 2016
| Eugeniusz Matula | |
|---|---|
| Nazwisko | Matula |
| Imię / imiona | Eugeniusz |
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
| Data urodzenia | 25 października 1905 |
| Miejsce urodzenia | Kołomyja |
| Data śmierci | 22 marca 1988 |
| Dyscyplina/specjalności | elektrotermia, elektroenergetyka |
| Wydział | Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi |
Doc. dr inż. Eugeniusz Matula (1906–1988)
Specjalność: elektrotechnika (elektrotermia, elektroenergetyka)
Nota biograficzna
Urodził się 25 października 1905 r. w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 r.
Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej.
W 1972 r. otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych (Instytut Metalurgii Żelaza), a rok później nominację na stanowisko docenta.
W 1945 r. przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w Hucie „Batory”. W 1946 r. został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka.
Przez 10 lat (1955-1965) był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W 1964 r. przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 r. przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach.
Zastępca prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–1958), zastępca przewodniczącego (1978–1982) i przewodniczący (1982–1983) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH. Redaktor działowy w czasopiśmie „Gospodarka Paliwami i Energią”, czynny uczestnik w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Medal 40-lecia PRL, odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT
Bibliografia
Książki
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - s. 225
Artykuły
- Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne // Wiadomości Hutnicze. - 1988, nr 9, s. 237
Inne
- Akta osobowe - Matula Eugeniusz